حساس کردن اشریشیا کلای o157:h7 به شرایط اسیدی به وسیله کیتوزان و نانوکیتوزان

کیتوزان، یک پلی مر غیرسمی که از داستیلاسیون کیتین به دست می آید، به دلیل استفاده های تجاری فراوانی که در صنایع غذایی دارد توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در تحقیق حاضر توانایی کیتوزان و نانوذرات کیتوزان در حساس کردن اشریشیا کلای o157:h7 به phهای پایین مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور سلول‌های اشریشیا کلای o157:h7 در محیط‌ tsb با ph برابر با 4 و 5 ایجاد شده به‌وسیله اسیدهای کلریدریک و استیک با غلظت-های صفر، 05/0، 1/0 و 2/0 درصد کیتوزان و نانوکیتوزان به مدت یک ساعت مواجه گردید. کیتوزان اثر ضدمیکروبی مشخصی را در ph برابر 5 نشان نداد اما نانوکیتوزان در غلظت 2/0 درصد سلول های اشریشیا کلای o157:h7 را به این ph حساس تر کرد. اثر ضدمیکروبی کیتوزان و نانوکیتوزان با کاهش ph به 4 افزایش یافت به گونه ای که در این ph، کیتوزان در غلظت 2/0 درصد و نانوکیتوزان در غلظت های 1/0 و 2/0 درصد اثرات ضدمیکروبی قابل توجهی را علیه اشریشیا کلای o157:h7 نشان دادند به طور کلی اثرات ضدمیکروبی بیشتر نانوکیتوزان نسبت به کیتوزان احتمالاً به دلیل افزایش سطح آن و در نتیجه افزایش تمایل آن نسبت به سلول های باکتری می باشد. نتایج رنگ آمیزی فلورسانس نشان داد که کیتوزان و نانوکیتوزان اثرات ضدمیکروبی خود را با اختلال در عملکرد غشاء سلولی باکتری ایجاد می کنند