بررسی مقاومت داروئی جدایه‌های اشریشیا کلای از ضایعات تیپیک کلی باسیلوز طیور و جستجوی ژن‌های مقاومت به فلورفنیکل (flor, fexa, cfr) و کلیستین (mcr-1) در بین جدایه‌ها

اشریشیا کلای، عامل بیماری کلی‌باسیلوز در طیور می‌باشد که خسارات سنگینی را به صنعت طیور تحمیل می‌نماید و از دلایل اصلی مصرف دارو و رخداد بیشتر مقاومت داروئی است. به منظور کاهش مقاومت داروئی به عنوان یک مشکل جهانی و برقراری هر چه بیشتر سلامت انسان، حیوان و محیط زیست، بررسی دوره‌ای میزان مقاومت‌های داروئی ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی میزان مقاومت جدایه‌های اشریشیا کلای طیور گوشتی به ترکیبات ضدمیکروبی و همچنین ردیابی ژن‌های مقاومت فلورفنیکل (cfr, fexa, flor) و کلیستین(mcr1) در بین جدایه‌ها بود. تعداد 100 جدایه از اشریشیا کلای به‌دست آمده از جراحات تیپیک کلی‌باسیلوز از طیور ارجاع شده به یک آزمایشگاه خصوصی شهر تهران و بانک ذخیره‌ی دانشگاه جمع‌آوری و مقاومت داروئی به 16 ترکیب ضدمیکروبی شامل آمپی‌سیلین، نئومایسین، جنتامایسین، انروفلوکساسین، فلومکوئین، دیفلوکساسین، کلرامفنیکل، فلورفنیکل، فوزباک، اریترومایسین، کلیستین، تتراسایکلین، اکسی‌تتراسایکلین، تری‌ متوپریم+سولفا، لینکواسپکتین و داکسی‌سایکلین، با روش دیسک دیفیوژن انجام پذیرفت. سپس، dna کروموزومی و پلاسمیدی جدایه‌ها استخراج و ژن‌های مقاومت فلورفنیکل (cfr ,fexa ,flor) و کلیستین (mcr-1) در بین تمامی جدایه‌ها با روش pcr ردیابی شد. بر اساس نتایج آزمایش حساسیت داروئی، بیشترین میزان مقاومت به‌دست آمده مربوط به اریترومایسین، داکسی‌سایکلین و تتراسایکلین و کمترین مقاومت مربوط به سه ترکیب لینکواسپکیتن، جنتامایسین و فوزباک بود. همه‌ی جدایه‌ها حداقل به یک ترکیب ضدمیکروبی و 10% جدایه‌ها حداقل به 12 ترکیب ضدمیکروبی مقاوم بودند. در این مطالعه 16% از جدایه‌ها دارای الگوی مقاومت یکسان و 35% جدایه‌ها هرکدام دارای الگوی مقاومت جداگانه‌ای بودند. همچنین از بین 85 جدایه در این مطالعه، 40% و 94/52% جدایه‌ها ژن مقاومت به flor را، به ترتیب، بر روی پلاسمید و کروموزوم خود داشتند و هیچ جدایه‌ای از نظر وجود ژنهای مقاومتfexa ، cfr و mcr1 مثبت نبود. نتایج این مطالعه مقاومت بالای جدایه‌های اشریشیا کلای به‌دست آمده از موارد کلی‌باسیلوز طیور را به ترکیبات رایج ضدمیکروبی در صنعت طبور ایران نشان داد. ردیابی ژن‌های مقاومت آگاهی محققین را در خصوص اپیدمیولوژی مقاومت داروئی افزایش می‌دهد. این اطلاعات لزوم اجرای برنامه‌های مدیریتی صحیح برای مرغداری‌ها و مصرف درمانی منطقی ترکیبات ضدمیکروبی را در کنار پایش دوره‌ای میزان مقاومت‌ها خاطر‌نشان می‌سازد.