مقایسه پاسخ ایمنی و شاخص بورس فابریسیوس در بلدرچین‌های ژاپنی واکسینه و غیرواکسینه پس از ایجاد عفونت تجربی با یک جدایه حاد ایرانی از ویروس بیماری نیوکاسل

بیماری نیوکاسل یکی از مسری‌ترین و کشنده‌ترین بیماری‌های ویروسی بوده که در گونه‌های زیادی از پرندگان، از جمله بلدرچین ژاپنی به صورت طبیعی و تجربی ایجاد عفونت و تلفات می‌کند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر عفونت تجربی با ویروس حاد بیماری نیوکاسل در بلدرچین ژاپنی واکسینه و غیرواکسینه بر عیار پادتن علیه این بیماری به وسیله آزمایش hi و همچنین وزن نسبی بورس فابرسیوس به بدن بود. تعداد 160 قطعه بلدرچین یک روزه در قالب 4 گروه شامل واکسینه چالش (1)، غیرواکسینه چالش (2)، واکسینه غیرچالش (3)، و غیرواکسینه غیرچالش (4) در شرایط یکسان پرورش یافتند. واکسیناسیون با واکسن زنده نیوکاسل سویه b1 (موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، ایران) به روش قطره چشمی در سن 20 روزگی و چالش با ویروس نیوکاسل (nda:kp347437 ) به روش قطره چشمی در سن 34 روزگی انجام گردید. نمونه‌گیری خون برای بررسی سرولوژی و همچنین وزن‌کشی بورس فابرسیوس پس از کالبدگشایی در مقاطع مختلف زمانی و نتایج حاصله به روش واریانس یک طرفه مقایسه شد. اولین تغییر سرمی پس از واکسن در گروه 3 و 21 روز بعد از واکسیناسیون مشاهده شد، اما اولین تغییر سرمی متعاقب چالش با ویروس، در گروه 1 و 2 و یک هفته بعد از چالش مشاهده شد، که این مقادیر در نمونه‌گیری‌های هفتگی بعدی در این سه گروه به طور معنی‌داری افزایش یافت. عیار پادتن در گروه 4 تا پایان آزمایش صفر بود. نسبت وزن بورس فابرسیوس به وزن بدن فقط در وزن‌کشی روز پنجم در گروه 2 به طور معنی‌داری با روزهای 9 و 14 پس از چالش همان گروه اختلاف داشت و نتایج حاصل از وزن‌کشی از سایر گروه‌ها در روز‌های مختلف، اختلاف معنی‌داری با هم نداشتند. نتایج نشان داد که در صورت نبود پادتن های مادری، یک نوبت واکسیناسیون بلدرچین ها با سویه b1 می تواند آن ها را در برابر ویروس حاد بیماری نیوکاسل محافظت کند. بنابراین، با توجه به بومی شدن این بیماری در ایران، حداقل یک نوبت واکسیناسیون در دوره پرورش بلدرچین های گوشتی توصیه می گردد.