استفاده از تکنیک ایمونوهیستوشیمی برای شناسایی آنتی ژن آدنوویروس در مقاطع بافتی پارافینه متعلق به ریه بزهای مبتلا به پنومونی

بیماری های موثر بر مجاری تنفسی گوسفند و بز یکی از مهم ترین فاکتورهای محدود کننده تولید در این گونه ها در سراسر جهان می باشند. هدف اصلی از مطالعه پیش رو تعیین و شناسایی آنتی ژن آدنوویروس (adv) در بافت ریه متعلق به بزهای مبتلا به پنومونی، تثبیت شده در فرمالین و قالب گیری شده در پارافین با استفاده از تکنیک ایمونوهیستوشیمی می باشد. به همین منظور ریه های متعلق به 402 راس بز، که در مزارع دامپروری شهرستان های گرمسار و آرادان و مناطق اطراف پرورش داده شده و جهت کشتار بین ماه های فروردین تا شهریور سال 1398 به کشتارگاه نیمه صنعتی شهرستان گرمسار اعزام شدند مورد معاینات پس از کشتار قرار گرفتند. یافته های ماکروسکپیک پنومونی در لوب های مختلف بویژه در لوب های راسی و کاردیاک ریه های متعلق به 26 راس بز (46/6%) شناسایی و ثبت شد. درجات ملایم، متوسط و شدیدی کبدی شدن در ریه های پنومونیک به ترتیب در 8/59%، 3/26%، 6/11% ریه ها مشاهده شد. در معاینات میکروسکپی، پنومونی در بزهای مورد مطالعه تحت عناوین پنومونی بینابینی (15) (69/57%)، برونکوپنومونی چرکی (4) (38/15%)، پنومونی برونکواینترستیشیال (3) (53/11%)، و پنومونی انگلی (4) (38/15%) طبقه بندی شدند. در مجموع با حذف ریه های مبتلا به پنومونی انگلی، 22 ریه پنومونیک به منظور شناسایی آنتی ژن adv تحت مطالعات میکروسکپی با استفاده از تکنیک ایمونوهیستوشیمی قرار گرفتند. آنتی ژن adv در 3 مورد ریه (63/13%) شناسایی شد. در نهایت حضور آنتی ژن adv در بافت ریه بزها می تواند بیانگر این نکته باشد که پنومونی طبیعی در بزها ممکن است با منشاء adv بوجود بیاید. بعلاوه تصور می شود adv می تواند به عنوان یک عامل مستعد کننده برای بروز پنومونی های باکتریایی ثانویه عمل کند.