اثر درمانی عسل، عصاره‌های متانولی سیر، برگ گردو، آویشن و بومادران بر لیشمانیا‌ی جلدی در مدل موشی balb/c

لیشمانیازیس آلودگی انگلی تک یاخته‌ای است که در اکثرنقاط جهان گزارش می شودودرنواحی مختلف دنیا شیوع دارد. این بیماری سومین بیماری مهم جهان است که از طریق ناقل بیولوژیک منتقل می‌شود 12 تا 15 میلیون نفردر بسیاری از کشور‌های جهان آلوده به لیشمانیازیس هستند و سالانه دو میلیون مورد جدید لیشمانیازیس در سطح جهان بروز می کند. ممکن است درمان با داروهای شیمیایی اثرات جانبی زیادی برای بیمار داشته باشد. در تحقیق حاضر فراورده‌های حاصل از سیر، برگ گردو، آویشن، بومادران و عسل برای درمان لشمانیازیس جلدی در مدل موشی بالب سی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که عصاره سیر در غلظت‌های 25، 50 و 100 mg/ml از لحاظ آماری اثر درمانی موثری بر آماستیگوت های لیشمانیا ندارد و نسبت به گروه های شاهد اختلاف آماری معنی‌داری را نشان نمی‌دهد (p≥0. 05). عصاره برگ گردو در غلظت‌های فوق اثرات درمانی موثری در مقایسه با گروههای شاهد از خود نشان داد (p≤0. 05). عصاره عسل در غلظت‌های مختلف داری اثر درمانی موثری در مقایسه با گروه های شاهد بود و نسبت به عصاره برگ گردو اثر کمتری را نشان می‌دهد. عصاره‌های بومادران و آویشن نیز دارای اثرات خوب درمانی نسبت به گروه های شاهد و برگ گردو و عسل بودند. عصاره آویشن با بالاترین غلضت اثر درمانی بسیار مطلوبی بر زخم‌های لشمانیایی در مدل موشی داشت. انتظار می‌رود نتایج این تحقیق در درمان بیماری سالک گام موثری را بردارد.