بررسی واو به عنوان یک شاخص سبکی و پدیده معنی‌ساز میان جمله علّت و عامل آن در قرآن کریم

در زبان عربی، هیچ ‌گاه میان جمله تعلیلی که از لام تعلیل، فعل مضارع منصوب به «اَن» مقدّر تشکیل شده است و متعلّق یا عامل آن، حرف واو قرار نمی‌گیرد؛ مانند ﴿الَر کِتَابٌ اَنزَلْنَاهُ اِلَیْکَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ اِلَى النُّورِ﴾ (ابراهیم/ 1). این ساختار مطابق قوانین نحو عربی در زبان معیار و از موارد فصل در علم بلاغت به شمار می‌رود. در قرآن کریم این ساختار فراوان دیده می‌شود و در کنار این ساختار معیاری، ساختار دیگری نیز در قرآن کریم وجود دارد که حرف واو میان جمله تعلیلی و عامل یا متعلّق آن قرار می‌گیرد و از مصادیق عدول از معیار به حساب می‌آید. پرسش قابل طرح در این مقاله آن است که آیا این واو، اصلی وعاطفه است یا زاید؟ این مقاله با بهره جستن از روش توصیفی‌ـ تحلیلی ضمن استخراج آیات قرآنی و تبیین آرای تحلیل‌گران نحو و مفسّران قرآنی، این ساختار را به عنوان یک شاخص سبک‌ساز قرآنی معرّفی می‌کند که هم خواننده را به تامّل و تفکّر وامی‌دارد و هم زاینده معناست.

An Examination of the Letter "Vav" as a Stylistic Indicator and a Meaning-building Phenomenon between a Causal Sentence and its Purpose in the Holy Quran

In Arabic, the letter “vav” (meaning and) is normally not used to indicate a causal function between a main clause and a subordinate clause of purpose beginning with “causal Lam Mansoub” and a present verb. For example, “(This is) a book which We have revealed to you that you may bring forth men, by their Lord’s permission form utter darkness into light.” This structure is prescribed in standard language based on the rules of Arabic semantics, and it is an instance of separation in rhetoric. This structure is abundantly seen in the Holy Quran, and beside this criteria structure there is another structure in the Holy Quran in which the letter “vav” is placed between the main clause and the subordinate clause of purpose; thus, it is considered defiance from the standards of this structure. The main question in this paper is whether the “vav” is a conjunctive one or a redundancy. This paper takes advantage of the descriptiveanalytical method to extract the verses of the Holy Quran and explain the notions of semantics scholars and interpreters of Quran to introduce this structure as a stylebuilder indicator in the Holy Quran which not only makes the reader think about it, but also generates meaning.