برابریابی‌های تشبیه و صفات مرکب در ترجمه خطبه‌ها و نامه‌های نهج‌البلاغه براساس الگوی بومی‌گزینی پیرینی (مطالعه موردی: ترجمه بهرامپور)

از مهم‌ترین مباحثی که در ترجمه متون دینی و ادبی، مترجم را به چالش می‌کشاند بحث برگردان و برابریابی‌های آرایه‌های ادبی است. در این بحث واکاوی دو مقوله ترجمه تشبیه و صفات مرکب از اهمیت خاصی برخوردار است. بیشتر چالش‌ها و مشکلات مترجمان در ترجمه چنین آرایه‌هایی به جهت تفاوت‌های نوع شناختی و فرهنگی بین دو زبان است. مترجم می‌تواند با در نظر داشتن این تفاوت‌ها تا حد زیادی بر این چالش‌ها تسلط یابد. پژوهشگران در جستار حاضر به روش توصیفی - تحلیلی ابتدا به ماهیت، عملکرد و معیارهای طبقه‌بندی تشبیهات و صفات مرکب در ترجمه خطبه ها و نامه‌های نهج‌البلاغه از بهرامپور می‌پردازند و سپس با استفاده از الگوی پیرینی (2007) به بررسی راهکارهای اتخاذ شده برای حل مشکلات موجود در ترجمه این آرایه‌ها اقدام می‌کنند. پیرینی برای حل این مساله از راهکار کلی بومی‌سازی در معادل ترجمه‌ای استفاده می‌کند. با در نظر گرفتن این استراتژی، وی در مقوله صفات مرکب دو راهکار و در باب تشبیهات شش روش اساسی پیشنهاد می‌کند. برآیند پژوهش نشان می‌دهد که هنگام ترجمه هر نوع صفت مرکب و تشبیهی، روش‌های ترجمه‌ای اتخاذ شده براساس بومی‌گزینی زبانی و فرهنگی مناسب بوده و قابلیت اجرایی دارد، چراکه در ترجمه حاضر، مترجم از روش ادبی بهره برده است. چنین تطبیقی نشان‌دهنده تقارن فرهنگ در دو زبان مبدا و مقصد است.

equivalences of similes and compound adjectives in translation of sermons and letters of nahj albalagha based on pierini’s domestication model (case study: bahrampour’s translation, 2017)

one of the challenges that translators of literacy and nonliterary texts face is rendering and finding equivalents for figures of speech. in this regard, translating simile and compound adjectives are of great importance. most of the challenges in translating such figures of speech are due to cognitive and cultural differences between the source and target languages. by paying attention to the differences, translators can overcome the challenges. using a descriptiveanalytical method, this study dealt with the nature, function, and criteria of categorizing similes and compound adjectives in bahrampour’s translations of sermons and letters of nahj albalagha. applying pierini’s (2007) model, the study then explored the strategies used for dealing with problems in translating the figures of speech. pierini uses domestication strategy for translation in such cases. considering the strategy, he introduces two strategies for compound adjectives and six strategies for translating similes. the results show that when translating all compound adjectives and similes, the used translation methods that are based on domestication of language and culture, are appropriate and applicable; since in this translation, bahrampour has used a literary method and the correspondence shows the closeness between source and target languages.