نقد و بررسی ترجمۀ «فاطمه جعفری» از رمان اعترافات «ربیع جابر» براساس نظریۀ گرایش‌های ریخت شکنانۀ «آنتوان برمن»

ترجمه متن ادبی، سخت‌ترین نوع ترجمه است و با چالش‌های ویژه‌ای روبه‌رو است که باعث دشواری بیش از پیش ترجمه می‌شود. این نوع از ترجمه، نیازمند بحث‌های نظری است تا راهکارهایی برای ترجمه بهتر وتوفیق بیشتر مترجمان ارائه دهد. «آنتوان برمن» مترجم، نظریه‌پرداز، فیلسوف و تاریخ نگار علم ترجمه است که تحت تاثیر فلسفه، نگاهی نو به مطالعات ترجمه داشت. برمن در جایگاه مترجم و نظریه‌پرداز، توجه ویژه‌ّای به متن اصلی دارد و به وفاداری مترجم در ترجمه معتقد است. پژوهش حاضر که با روش توصیفی تحلیلی از نوع انتقادی سامان یافته است، ترجمه «فاطمه جعفری» بر رمان اعترافات «ربیع جابر» را براساس هفت مولفه از مولفه‌های ریخت‌شکنانۀ متن «آنتوان برمن» شامل منطقی‌سازی، تطویل یا اطناب کلام، تفاخرگرایی، غنازدایی کیفی، غنازدایی کمّی، تخریب ضرب آهنگ‌های متن، تخریب عبارات و اصطلاحات خاص زبان نقد و بررسی کرده است. برآیند پژوهش نشان می‌دهد در بین مولفه‌های یادشده، اطناب کلام و تخریب ضرب آهنگ متن از پربسامدترین عوامل تحریف متن در ترجمه فاطمه جعفری است و این مولفه‌ها در تفاخرگرایی نیز تاثیر گذاشته و در مواردی شاهد افزایش مولفۀ تفاخرگرایی در ترجمه او هستیم. از جهت انتقال ساختار و محتوا نیز در مجموع، ترجمه‌ای وفادار به متن اصلی ارائه کرده و در حوزه‌های منطقی‌سازی، غنازدایی کیفی، غنازدایی کمّی و تخریب عبارات و اصطلاحات خاص زبان، کمترین انحراف را از متن اصلی داشته است. بسامد هر یک از مولفه‌های ریخت‌شکنانۀ موجود در ترجمه رمان اعترافات در قالب یک نمودار میله‌ای نمایش داده شده است.

A Critical Evaluation of Fatemeh Jafari’s Translation of AlItirafat Novel by Rabee Jaber Based on Antoine Berman’s “Deforming Tendencies”

Translation of a literary text is the most difficult type of translation and faces special challenges which makes it even more difficult. This type of translation requires theoretical approaches to provide strategies for a better translation and success for the translators. Antoine Berman is a translator, theorist, philosopher and historian of translation whom under the influence of philosophy took a new look towards translation studies. As a translator and theorist, Berman paid a particular attention to the original text and believed in the loyalty of the translator in translation. This study which is conducted using a descriptiveanalytical method, examines the translation of Rabee Jabir’s work, AlItirafat,  by Fatemeh Jafari according to Berman’s seven deforming tendencies: rationalization, expansion, ennoblement, qualitative and quantitative impoverishments, destruction of rhythm and destruction of expressions and idioms. The result of the study shows that destruction of rhythm and expansion are the most recurring factors of text distortion in Fatemeh Jafari’s translation. These tendencies in turn influenced the expansion tendency and in some instances there was an increase of expansion in Jafari’s translation. In terms of transferring the structure and content, she was loyal to the original text and in terms of rationalization, qualitative and quantitative impoverishment and the destruction of expressions and idioms she had the least deviation from the original text. The frequency of each deforming tendency in translation of AlItirafat novel is shown using a bar chart.