بررسی نوع رابطۀ اقلام تعهدی کل و اقلام تعهدی اختیاری با رشد فروش، رشد و کارکرد شرکت در دوره‌های فصلی

وجود رابطه خطی بین اقلام تعهدی و متغیرهای مستقل یکی از اصلی ترین مفروضات در مدل‌های مورد استفاده در آزمون‌های سنجش مدیریت سود مبتنی بر اقلام تعهدی از جمله مدل جونز (1991) و جونز تعدیل شده (1995) است که در پژوهش‌های پیشین مورد استفاده قرار گرفته و این امر موجب سوگیری در سنجش مدیریت سود و برآورد اقلام تعهدی اختیاری است. از طرفی عدم کنترل اثرات رشد و عملکرد شرکت بر اقلام تعهدی، موجب افزایش نرخ خطای نوع اول در آزمون‌های مدیریت سود می شود. در پژوهش حاضر، ضمن در نظر گرفتن این متغیر، رابطه غیرخطی بین اقلام تعهدی اختیاری و متغیرهای رشد فروش بلندمدت و رشد شرکت بر مبنای مدل جونز (1991) و مدل جونز تعدیل شده (1995) مورد بررسی و تبیین قرار می گیرد. جامعه آماری مورد بررسی پژوهش، عبارت از 60 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1390 الی 1398 است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و اسناد کاوی صورت‌های مالی است. به‌منظور آزمون فرضیه ها از رگرسیون و ترسیم نمودار بهره برده شده است. یافته ها نشان می دهد که بین کل اقلام تعهدی و اقلام تعهدی اختیاری و رشد فروش بلندمدت، رشد و کارکرد شرکت رابطه غیرخطی و معناداری وجود دارد. چنین نتایجی حاکی از آن است که در نظر گرفتن رابطه غیرخطی بین اقلام تعهدی و متغیرهای مستقل موجب دستیابی به نتایج دقیق تر در مورد وجود یا عدم وجود مدیریت سود با استفاده از اقلام تعهدی می شود.

investigating the relationship between total accruals and discretionary accruals with sales growth, firm's growth and firm's performance in quarterly periods

commonly used jones-type discretionary accrual models applied in quarterly settings sujested liniear relationship between total and discretionary accruals and independent variables. in addition these models applied in quarterly settings do not adequately control for nondiscretionary accruals that naturally occur due to firm growth. we show that the relationship between quarterly accruals and sales growth (measured over a rolling four-quarter window) is non-linear. failure to control for the effects of firm growth and performance on innate accruals leads to excessive type i error rates in tests of earnings management.growth and accruals are fundamentally related. our analysis shows that quarterly discretionary accrual models with return on assets (roa) matching that have been used in much of the prior earnings management literature are considerably related in a non-linear manner with seasonally adjusted measures of sales growth and firm growth. moreover, we show that seasonally adjusted salesgrowth and mb are correlated with partitioning variables in past research that are deemed to give rise to earnings management. . thus we test and show that there is non-linear relationship between sales growth ، firm growth and performance and total accruals and nondiscretionary accruals.