بومی سازی به مثابه یک رویکرد موثر در نیل به گردشگری پایدار مطالعه کیفی در شرق استان گلستان

از گردشگری به عنوان بزرگترین حرکت صلح آمیز از یک سوی مرزهای فرهنگی به سوی دیگر در تاریخ جهان یاد می‌نمایند. بومی‌سازی یکی از گفتمان‌هایی است که در عرصه پارادایم‌های جدید توسعه مطرح و مورد توجه قرار گرفته است. بومی‌سازی در مفهوم خودباوری، حفظ و احیای روش‌های بومی و اعتبار بخشی به فرهنگ خودی بر اساس شناخت واقعی آن است. تجربه روشن ساخته است که بسیاری از تکنیک‌ها و روش‌های بومی به دلیل سازگاری و تطابق با زیست بوم، همان روش‌هایی هستند که امروزه معرف روش‌های رسیدن به توسعه پایدار هستند. این امر در عرصه گردشگری در مقوله‌هایی چون دانش‌های بومی، اقامتگاه های بوم‌گردی و گردشگری روستایی نمود می‌یابند. در این پژوهش به دنبال یافتن پاسخی برای این سوال هستیم: تاثیرات (مثبت) پدیده بومی‌سازی بر گردشگری شرق استان گستان به چه صورت بوده است؟ در بعد روش‌شناختی از روش تحقیق کیفی و رویکرد متناسب با کار انسان‌شناختی یعنی مردم-نگاری به عنوان روش عملیاتی تحقیق بهره برده شد و تکنیک تحلیل موضوعی به منظور تحلیل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت. با درنظر گرفتن هدف و مسئله محوری پژوهش یعنی بررسی تاثیر رویکرد بومی‌سازی در فرآیند گردشگری پایدار، و با توجه به تحلیل یافته ها نتیجه‌گیری می‌شود که با ایجاد زمینه‌های بومی‌سازی در عرصه گردشگری قلمرو تحقیق ، توانبخشی و کارائی جامعه بومی افزایش یافته و این امر با فرآیند توسعه پایدار گردشگری ارتباط مستقیم دارد

localization as an effective approach in achieving sustainable tourism qualitative study in the east of golestan province

today, tourism seeks to gain experience and return to the knowledge of the beliefs and traditions of local communities. localization is one of the discourses that has been considered in the field of new development paradigms.localization in the sense of self-belief, preservation and revival of indigenous methods and validation of one’s own culture based on its real knowledge in the first place and conscious selection of economic, social and cultural methods and techniques of new scientific knowledge in the second place. experience has shown that many indigenous techniques and methods, due to their compatibility with the ecosystem, are the same methods that represent the methods of achieving sustainable development today. in the field of tourism, this is reflected in components and categories such as indigenous knowledge, ecotourism, ecotourism resorts, event tourism, and rural and nomadic tourism. considering the purpose and central issue of the research, ie the effect of localization approach in the process of sustainable tourism, it is concluded that by creating localization in the field of tourism, the scope of research, rehabilitation and efficiency of the indigenous community has increased. it has a direct connection.in the methodological dimension, the qualitative research method and the approach appropriate to anthropological work, ie ethnography, were used as the operational method of research, and the thematic analysis technique was used to analyze the data.