تجربه‌ی اقدامات یاریگرانه‌ در کووید 19؛ مطالعه‌ای در چالش‌های یاریگری دانشجویی در شهر یزد

در جهان مخاطره‌ای با بحران‌های نوظهور، دولت های مدرن، نیازمند حضور و مشارکت یاریگرانه‌ هستند. یاریگری یکی از اجزای اصلی بستری فرهنگی و اجتماعی ایران و شهر یزد است .گروه‌های دانشجویی با توجه به ظرفیت و انگیزه‌ی بالا، یکی از مهمترین اجزای مشارکت در اقدامات یاریگرانه هستند. هدف مطالعه حاضر، کشف و واکاوی موانع و چالش‌های اقدامات یاریگرانه‌ی دانشجویی در کوئید 19 در بین گروه‌های دانشجوی شهر یزد است. پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی بر اساس تحلیل چارچوب است که شرکت‌کنندگان در آن 15 نفر از اعضای گروه‌های دانشجویی فعال در موج اول و دوم کرونا در شهر یزد می‌باشد. یافته‌ها نشان داد که این گروه‌ها با چالش‌های چندوجهی درون و برون‌ساختاری در مواجهه با بحران مواجه‌اند پنج مضمون احصاءشده عبارتند از سیاست‌زدگی دستگاه‌های اجرایی، کمبود سرمایه اجتماعی گروه، چالش ستادی گروه، اغماض و سرکوب نهادی، و در نهایت فرسودگی . به ‌عنوان نتیجه می‌توان گفت که سیاست‌گذاران بایستی به نقش و ظرفیت بالای گروه‌های دانشجویی در بحران توجه بیشتری داشته باشند و در جهت ارتقای دانش و مهارت آن‌ها در این زمینه اقدام کنند. مهمترین راهبرد در این زمینه حذف سیاست‌زدگی در چنین اقداماتی بخصوص در شرایط بحران است. همچنین، جامعه نیازمند ارتقای فرهنگ عمومی در جهت مسئولیت‌پذیری بیشتر و فرهنگ گفتگو و مدارا بخصوص در بحران‌ها می‌باشد.

challenges of humanitarian actions in covid- 19pandemics; study among student groups in yazd

in a world at risk of emerging crises, modern governments need the presence and subsidiary participation. due to their high capacity and motivation, student groups are one of the most important components of participation in aid activities. the aim of this study is exploring and detection the barriers and challenges of student support actions in covid 19 among student groups in yazd. the present study is a qualitative study based on framework analysis in which the participants are 15 student groups who worked actively in the first and second coronavirus waves in yazd. the findings showed that these groups face multidimensional internal and external challenges in the face of crisis. the five themes extracted are: the politicization of administrators, low level of social capital of groups, the group’s staff challenge, institutional neglect and repression, and ultimately exhaustion. as a result, it can be said that policy makers should pay more attention to the high role and capacity of student groups in the crisis and take action to improve their knowledge and skills in this field. the most important strategy in this regard is to eliminate politicization in such actions, especially in times of crisis. also, the society needs to promote the public culture in order to be more responsible and the culture of dialogue and tolerance, especially in crises.