فراتحلیل مطالعات رابطه سرمایه اجتماعی و شادی در ایران (تحقیقات انجام شده بین سال های 1390-1398)

شادی حالتی از ذهن است که نمی توان تنها آن را توسط نگرش ذهنی و بدون در نظر گرفتن شرایط اجتماعی افراد، مورد ملاحظه قرار داد. سرمایه اجتماعی به واسطه عناصری مثل اعتماد اجتماعی، انسجام و مشارکت می تواند بستری برای شادکامی جامعه باشد. سرمایۀ اجتماعی با شادی که از مولفه های کیفیت زندگی به حساب می آید در ارتباط و تعامل است؛ با توجه به اهمیت مسئله، در سال های اخیر تحقیقات در حوزه علوم اجتماعی و موضوعات اجتماعی رشد فراوانی کرده است، تسلط بر همۀ ابعاد مسائل گوناگون کار دشواری است. بنابراین می توان به تحقیقات ترکیبی به عنوان یک راه حل مفید و سودمند روی آورد. پژوهش حاضر باهدف ترکیب کمی نتایج پژوهش های انجام شده در حوزه رابطه سرمایه اجتماعی و شادی در ایران در سال های 1398-1390 انجام شده است. با استفاده از روش فرا تحلیل و استفاده از نرم افزار جامع فرا تحلیل (cma) تعداد 18 مقاله موردبررسی قرار گرفت. تحقیق ازلحاظ هدف کاربردی و جزء پژوهش های کمی است. جامعه آماری پژوهش کلیه مقالات انجام شده داخلی درزمینۀ رابطه سرمایه اجتماعی و شادی است. با توجه به نتایج تحقیق فرضهمگن بودن مطالعات انجام شده رد شد و فرض ناهمگونی اندازه اثر پژوهش ها مورد تایید قرار گرفت. درواقع رابطه بین سرمایه اجتماعی و شادی، به لحاظ ویژگی ها و مشخصات مطالعات متفاوت است. میانگین اندازه اثر سرمایه اجتماعی بر شادی در نمونه مورد پژوهش 0.504 است بر مبنای معیار کوهن اثر در حد زیاد است؛ در این وضعیت از متغیرهای تعدیل گر بستر تحقیق و جامعه آماری برای مشخص کردن واریانس و محل این تفاوت ها استفاده شده است. بالاترین اندازه اثر در بین ساکنین شهر همدان با اندازه اثر در مدل تصادفی.0.750 و در بین جوانان اندازه اثر در مدل تصادفی 0.580 است، به بیانی، سرمایه اجتماعی گروه جوانان تاثیر بیشتری بر شادی آن ها به نسبت گروه بزرگسالان داشته است. در تحلیل یافته هامشخص شد که میانگین اندازه اثر و تاثیر سازة سرمایه اجتماعی بر شادی، در سطح بالا قرار دارد، یعنی متغیر سرمایه اجتماعی عاملی موثر در شادی در میان جامعه ارزیابی شده است. نهادهای مختلف باید برای ارتقای سطح نشاط بر ابعاد مختلف اثرگذاری مثل سرمایه اجتماعی تمرکز کنند؛ همچنین توجه به شناسایی و تاثیر متغیرهای میانجی عامل مهمی است که در تحقیقات باید به آن توجه شود.

meta-analysis of studies on the relationship between social capital and happiness in iran in 1390-1398

research in the social sciences and social issues has grown exponentially, given that it is difficult to master all aspects of the various issues. combined research can be used as a useful and useful solution. feeling happy and cheerful is one of the most essential innate desires and psychological needs of human beings, which is influenced by various factors. the present study was conducted with the aim of quantitatively combining the results of research conducted in the field of the relationship between social capital and happiness in iran in the years 1390-1398. using meta-analysis method and comprehensive meta-analysis software (cma), 18 articles were reviewed. according to the research results, the hypothesis of homogeneity of the studies was rejected and the hypothesis of heterogeneity in the size of the research effect was confirmed. in fact, the relationship between social capital and happiness is different in terms of characteristics and characteristics of studies, and in this situation, modifiers of the research context and the statistical population have been used to determine the variance and location of these differences. in the analysis of the findings, it was found that the average size of the effect of social capital structure on happiness is at a high level, that is, the variable of social capital has been evaluated as an effective factor in happiness in society.