چالش‌های سیاست‌گذاری اجتماعی حوزه مسکن و تاثیر آن بر شکل‌گیری ناهنجاریهای اجتماعی (مطالعه موردی مسکن مهر پرند)

مسکن مهر سیاست خانه‌دار شدن دولت در سال‌های اخیر برای آن شهروندانی است که فاقد مسکن بودند. به نظر می‌رسد عدم برنامه‌ریزی و توجه به مسائل اجتماعی و فرهنگی در تشکیل و ساخت مسکن مهر از سوی تصمیم‌گیران، باعث پدیداری ناهنجاری‌های اجتماعی در آینده خواهد شد. مفهوم مسکن علاوه بر مکان فیزیکی، کل محیط مسکونی را نیز در برمی‌گیرد که شامل تمامی خدمات و تسهیلات ضروری مورد نیاز برای به­زیستن خانواده‌ها است. ساخت مسکن حداقلی برای شهروندان بدون توجه به آسیب‌های اجتماعی آن، می‌تواند جامعه را با چالش‌های اساسی روبرو کند که حل آنها هزینه‌های بسیاری را می‌طلبد. مقاله حاضر بر آن است تا با روش توصیفیتحلیلی با بهره جستن از نظریه‌های مختلف حوزه سیاستگذاری اجتماعی، ناهنجاری‌های اجتماعی در رابطه محیط مسکونی، اکولوژی شهری و بی‌سازمانی اجتماعی به تبیین چالش‌های سیاستگذاری اجتماعی در حوزه مسکن با تاکید بر شناسایی و سنجش میزان تاثیر مولفه‌های سیاستگذاری اجتماعی در شکل‌گیری ناهنجاری‌های اجتماعی در بین ساکنان مهر پرند، بپردازد. به منظور دستیابی بدین مهم، به کمک ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیونی و تحلیل مسیر میزان همبستگی، اثر و مسیر تاثیرگذاری این مولفه‌ها براساس فرضیات تحقیق، سنجیده شده است. نتایج بیانگر آن است که  ناهنجاری‌های اجتماعی در بین ساکنان مسکن مهر نتیجه‌ی عدم دسترسی به مولفه‌های؛ حس تعلق خاطر، فراغتی و تفریحی، نظارتی و کنترل، ارتباطی و تعاملات اجتماعی، سرمایه اجتماعی، تجانس فرهنگی، دسترسی به کار و اشتغال و سرانه‌های فرهنگی است که  تا حد زیادی در محدوده مورد مطالعه رعایت نشده و بروز پیدا کرده است.