تبیین یک الگوی هویتی ترکیبیِ شهری در جهت پیشرفت و توسعه کشور

در این مقاله تلاش می‌شود که ابتدا تبیین نظری بر اساس قرار دادن مقوله شهر در چارچوب فرآیند عمومی‌ جهانی‌شدن انجام بگیرد و درک جدیدی که نسبت به فرهنگ و اولویت آن در برابر رویکردهای فناورانه اقتصادی به توسعه وجود دارد بیان شود. سپس، شهر اسلامی ایرانی در سه دوره متفاوت تاریخ ایران، یعنی ورود مدرنیته (مشروطه)، شکل‌گیری مدرنیته بر اساس الگوی غربی (دوره پهلوی)، و سرانجام بازتعریف مدرنیته مورد بررسی قرار می‌گیرد. همچنین ورود ما به‌نظام جهانی (دوره پسا انقلابی) بررسی و رویکردهای شکلی و صورت‌گرا برای تبیین این الگو نقد خواهد شد. و سرانجام تلاش می‌شود الگوی شهری که شاید بتواند آینده‌ای بهتر و هماهنگ‌تر را برای شهروندان ما به وجود بیاورد، بر اساس مشخص کردن گروهی از مهم‌ترین مولفه‌های کنونی جامعه ایران و راهبردهایی برای مدیریت آن‌ها بر اساس اصل تفاوت و نه تلاش برای یکسان‌سازی و از میان بردن تکثر، عرضه شود.

Presenting a Mixed Identity Model of City For Development of The Country

In this article a theoretical explanation is presented based on the perceiving city in the general process of globalization. It provided a new perception of culture and its priority against the technological economic approach towards development. Then Islamic Iranian city in different eras of Iranian history; the arrival of modernity (The Persian Constitutional Revolution), the formation of modernity based on the western model (Pahlavi), and the redefinition of modernity are studied. Moreover, entering the global system (postrevolutionary era) is reviewed and the explanatory approaches are criticized. Regarding the most prominent features of Iran’s society and respecting diversity rather than homogenizing, this article attempts to provide an eligible and functional model for the city.