بررسی مقایسه‌ای تاثیر دینداری و نگرش‌‌های جنسیتی بر قصد فرزندآوری به تفکیک جنسیت در شهر تهران .

با توجه به مطالعات متعدد که نشان از تاثیر متفاوت دینداری و نگرش‌‌های جنسیتی بر فرزندآوری و وجود تفاوت‌‌های جنسیتی در این حوزه دارد، این تحقیق با هدف بررسی و مقایسه تاثیر دینداری و نگرش‌‌های جنسیتی بر تعداد فرزندان قصد شده، به تفکیک جنسیت انجام شده است. جامعه آماری پیمایش، متاهلین شهر تهران بوده و با استفاده از فرمول کوکران و اثر طرح مطلوب، 1272 مرد و زن متاهل که سن زن در خانواده ایشان 15 تا 49 سال بود، انتخاب شده است. شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای و ابزار مورد استفاده پرسشنامه بوده و در تحلیل داده‌‌ها از آزمون‌‌های همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شده است. یافته‌‌ها نشان می‌دهد، گرایش افراد به دین نسبتا بالاست و نگرش‌‌های جنسیتی برابرطلبانه در سطح وسیعی دیده می‌شود. زنان دیندارتر از مردان بوده و نگرش‌‌های جنسیتی برابرطلبانه‌تری دارند. به‌طوری‌که حدود 60 درصد از مردان و 70 درصد از زنان دینداری متوسط و بالاتر و حدود 50 درصد مردان و 70 درصد زنان نگرش‌‌های جنسیتی برابرطلبانه در سطح بالا را گزارش کرده‌اند. نتایج تحلیل‌ مسیر نشان می‌دهد تعداد فرزندان قصد شده در هر دو جنس متاثر از دینداری و نگرش‌‌های جنسیتی بوده و دینداری بیش از نگرش‌‌های جنسیتی بر تعداد فرزندان قصد شده اثرگذار است. الگوی تقریبا مشابهی در تاثیر دینداری و نگرش‌‌های جنسیتی بر قصد فرزندآوری در مردان و زنان وجود داشته، اما تفاوت‌‌های جنسیتی نیز مشهود است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد اتخاذ سیاست‌‌های مناسب می‌تواند در رسیدن به جمعیت مطلوب کمک‌کننده باشد.