فهم استراتژی ‌های کارکنان برای تخریب مدیران در سازمان ‌های دولتی

نوع انگیزش های رفتاری در سازمان‌های دولتی، با توجه به جنس این‌گونه سازمان‌ها و تفاوتشان با سازمان‌های خصوصی و غیر دولتی، بسیار متفاوت است. وجود فرصت‌های برابر برای انتصاب‌ها، رقابت بر سر قدرت سازمانی و کسب مدارج بالا در سازمان، نوع فرهنگ و ساختار سازمان‌های دولتی، رفتارهای متنوعی را سبب می‌شود. با توجه به شرایط یادشده، انتظار بر این است که همه رفتارهای صورت گرفته توسط کارمندان، سالم و معقولانه نباشند. احتمالاً چنانچه از منظر عقلانیت به این موضوع نگریسته شود، از نظر کسانی که این‌گونه رفتارها را انجام می‌دهند، رفتارها کاملاً عقلایی، با برنامه‌ریزی و در صدد نیل به اهداف خاصی صورت می‌گیرند. در پژوهش حاضر، با انجام مطالعات میدانی و بررسی سازمان‌های دولتی، به دنبال شناسایی رفتارهایی هستیم که به هدف تخریب مدیران دولتی در سازمان‌های دولتی انجام می‌شوند و در این مقاله از آن‌ها به‌عنوان استراتژی‌های تخریب تعبیر می‌شود. هدف این پژوهش چرایی بروز این‌گونه رفتارها در سازمان‌های مذکور نیست بلکه هدف شناسایی و دسته‌بندی این استراتژی‌ها با استفاده از پژوهش ترکیبی، یعنی ترکیبی از مصاحبه باز (کیفی) و پرسشنامه (کمّی) است. تا با آگاه نمودن مدیران از وجود چنین رفتارهایی، در پی کاهش این‌گونه رفتارها و درنتیجه افزایش سلامت سازمان خود باشند. استراتژی‌های اصلی به دست آمده به ترتیب اولویت عبارتند از: ابزارهای مدیریتی، ابزارهای ارتباطی کلامی، ابزارهای سیاسی، ابزارهای دینی مذهبی، ابزارهای شخصیتی، ابزارهای کاری، ابزارهای عملکردی، ابزارهای عاطفی - روانی.