نقش ادراک از درستکاری سازمان و رفاه عاطفی کارکنان در ایجاد تعهد عاطفی به سازمان (مورد مطالعه: کارکنان شرکت های بیمه در کلان شهر تهران)

در این مقاله به صورت تجربی و با استفاده از روش آمار استباطی رابطه میان ادراک کارکنان از درستکاری سازمان و پیش بینی رفاه عاطفی و تعهد عاطفی در آنها، در شرکتهای بیمه موجود در سطح شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است. تعداد نمونه تحقیق با استفاده از روش کوکران 196 مورد برآورد شد. برای دسترسی به این حجم از نمونه 20 شرکت بیمه ای درتهران با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده و در هر شرکت تقریباً 20 پرسشنامه توزیع شد. در مجموع 212 پرسشنامه ارجاع داده شد و نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات با روش مدلسازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار لیزرل، نشان میدهد که ادراک کارکنان از درستکاری سازمان، هم به طور مستقیم و هم با میانجی گری نقش رفاه عاطفی، رابطه ای مثبت با تعهد عاطفی کارکنان دارد و بیشترین رابطه در مدل نظری این تحقیق میان ادراک کارکنان از درستکاری سازمان و رفاه عاطفی کارکنان و کمترین رابطه میان ادراک نیروی کار از درستکاری سازمان و تعهد عاطفی کارکنان وجود دارد. در این تحقیق پیشنهاد میشود که توسعه درستکاری در سازمان (به عنوان مثال توسعه احترام متقابل و فضایی که در آن استانداردهای بالای عملکردی با فرهنگ گذشت و یادگیری از اشتباهات ترکیب میشود)، رفاه عاطفی کارکنان را بهبود بخشیده و منجر به تعهد عاطفی آنها میشود.

The role of perceptions of organizational virtuousness and affective well-being on affective commitment to Case of: Insurance companies’ employees thorough Tehran)

This article looks into the relationship between perceptions of organizational virtuousness (OV), affective well–being (AWB), and affective commitment (AC), in insurance companies operating in Tehran. Using Cochran formula, number of sles required to collect research data was estimated to be 196. To access this amount of sle, 20 insurance companies in Tehran were selected using random cluster sling method and about 20 questionnaires were distributed to each company. Finally 212 questionnaires were returned and used to test research hypotheses. Findings from Structural Equation Modeling method that was analyzed with the aim of LISREL software imply that perceptions of OV predict AC both directly and through the mediating role of AWB while the most relationship in this research model exists between OV and AC, and the least relationship is between OV and AC. The study suggests that fostering organizational virtuousness (e.g. interpersonal respect, and creating a context in which combining high standards of performance with a culture of forgiveness and learning from mistakes) improves employees apos AWB and promotes a more committed workforce.