تاثیر مهارت های سیاسی بر ارتباط گریزی سازمانی از طریق نقش واسطه عزت نفس

امروزه سازمان‌های موفق به کارکنانی نیاز دارند که توانایی ارتباطی بالایی داشته باشند. وجود عزت نفس و به ویژه مجهز بودن به مهارت­های سیاسی در مجموعه های سازمانی می تواند در بهبود ارتباطات بین فردی موثر واقع شود. هدف تحقیق حاضر تبیین آماری بین روابط این متغیرهای سه گانه است. روش تحقیق، کاربردی و از نوع توصیفی همبستگی است و ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه است. جامعه آماری تحقیق تمامی کارکنان استانداری خراسان شمالی می‌باشند، که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده نمونه آماری از بین آنها انتخاب شده است. برای آزمون فرضیه‌ها از روش‌های همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون خطی ساده و چندگانه و نیز مقایسه میانگین یک جامعه آماری استفاده شده است. نتایج این تحقیق حاکی از تاثیر مثبت و معنادار مهارت‌های سیاسی بر عزت نفس، و تاثیر منفی و معنادار مهارت‌های سیاسی و عزت نفس بر ارتباط گریزی سازمانی است. همچنین، نقش عزت نفس به عنوان متغیر واسط، مورد تایید قرار گرفت. با توجه به نتایج این تحقیق، پیشنهاد می‌شود مدیران و کارکنان، مهارت‌های سیاسی و عوامل موثر بر توسعه عزت نفس را شناسایی کنند و در جهت کسب و عملی نمودن آنها در جهت کاهش ارتباط­گریزی سازمانی گام بردارند.

The Impact of Political Skills on Organizational Communication Apprehension through the Mediating Role of Self-esteem

INTRODUCTIONCommunication apprehension (CA) is a problem related to organizational communications; i.e. the fear or anxiety people experience before, or when communicating with others. according to personality theories, people with positive personality traits like high selfesteem experience less anxiety in their interpersonal communications and have a greater willingness to communicate with others. Also, political skills are among the important communication skills at organizations that can be considered an antidote for CA. CA is an important problem for those employees who work within a political environment. Therefore, in this research we have tried to investigate the impact of political skill on CA of the employees of North Khorasan governate, which is a political unit.THEORETICAL FRAMEWORKIn the early 1980s, both Pfeffer and Mintzberg introduce organizations as political entities, and both suggested that to be effective in such environments, individuals have to possess political skills. Ferris Et Al. (2005) have identified four dimensions of political skills: social astuteness, interpersonal influence, networking ability, and sincerity; that they could affect an employee’s willingness or desire to their communication. For the first time, the concept of CA was introduced in 1970 by James C. Mccroskey. he believed that CA reflects the anxiety that a person experiences when communicate with others. An area in which people may experience CA is workplace. Macroskey and Richmond (1987) believed that selfesteem is one of the factors related to people’s willingness to communicate with others. They suggest that people with high selfesteem have more desire to communicate with others.