نقش رویکرد سیاسی در شکل‌گیری همکاری استراتژیک میان شرکت‌های تکنولوژی‌محور از دیدگاه نظریۀ نهادی

همکاری‌های استراتژیک راهکار اثربخشی برای ارتقای توان رقابتی بنگاه‌های تجاری، به ویژه در میان شرکت‌های کوچک و متوسط تکنولوژی‌محور است، اما شکل‌گیری این همکاری‌ها بدون توجه به محیط نهادی امکان‌پذیر نیست. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش رویکرد سیاسی از دیدگاه نظریۀ نهادی در شکل‌گیری همکاری‌های استراتژیک میان شرکت‌های تکنولوژی‌محور است. برای دستیابی به این هدف، داده‌های مورد نیاز بر اساس منطق نمونه‌گیری تصادفی ساده و از نمونه‌ای به حجم 308 نفر از مدیران ارشد و اعضای هیئت‌مدیره شرکت‌های تکنولوژی‌محور فعال در پارک‌های علم و فناوری و مراکز رشد سراسر کشور گردآوری شده‌اند و نقش رویکرد سیاسی در شکل‌گیری همکاری‌های استراتژیک از منظر چهار وجه نظام حقوقی، نظام مالی، نظام ارزشی و اعتماد به روش تحلیل عاملی و مدل‌های رگرسیون چندگانه مورد ارزیابی قرار گرفته است. یافته‌های پژوهش حاضر بر مبنای نظریۀ نهادی تبیین روشنی از نقش رویکرد سیاسی در شکل‌گیری همکاری‌های استراتژیک فراهم می‌کند و نشان می‌دهد مهارت‌های برگرفته از رویکرد سیاسی بیشترین میزان تاثیرگذاری در شکل‌گیری همکاری‌های استراتژیک را از منظر نظام مالی و نظام حقوقی دارد. به علاوه، نتایج همراستا با پیشینه نظری بیانگر اهمیت توسعه زیرساخت‌های نهادی در هر چهار وجه، به ویژه نظام مالی و نظام حقوقی، برای تسهیل شکل‌گیری همکاری‌های استراتژیک و توسعه اقتصاد دانش‌بنیان است.

The Role of Political Approach in Developing Strategic Collaboration among Technology-oriented Companies: an Institutional Perspective

1 INTRODUCTIONThe strategic collaboration is an effective way to promote companies apos; competitiveness, especially technologyoriented SMEs. However, it is not possible to collaborate in this way without considering the institutional environment. This study aimed to investigate the role of political approach in performing strategic collaboration among technologyoriented companies from the viewpoint of institutional theory. To do so, the present study has evaluated the role of political approach in strategic collaboration in regard to four aspects of legal, financial, trust, and value system.2 THEORETICAL FRAMEWORK The strategic collaboration is considered as a response to the company apos;s environment. This type of collaboration is a formal/informal agreement among different firms in the form of alliances, joint ventures, or business networks. In each form of these collaborations, partners may come across institutional factors that affect the common performance. In the relationship between the parties, institutional factors establish some guidelines and external constraints affecting the exploitation of collaborative opportunitiesParticularly, the institutional theory is useful in explaining how organizations respond to external pressures and develop appropriate strategies to cope with the environment and its institutional requirements. Scholars have used different constructs to explain institutional requirements. However, they identified four categories of institutional factors as the basis for companies apos; economic behaviors and strategic collaborations: legal system, financial system, value system, and trust and authority relationships. Legitimacy is a key issue in the institutional perspective. Searching for legitimacy is a means by which companies moderate the effect of environmental restrictions and make it an advantage in their favor. From this point of view, adopting institutionalized measures and incorporating the external demands of powerful actors such as governance or culture, a strategic collaboration provides different parties with legitimacy.