بررسی تاثیر فرح‌بخشی در کار بر رضایت شغلی و تعلق‌خاطر کاری کارکنان با نقش میانجی رفتار نوآورانه در شهرداری مشهد

منابع انسانی و نیروی کارآمد، بنیادی‌ترین عامل تولید، رشد و تکامل است و یکی از مهم‌ترین عواملی است که باعث می‌گردد سازمان بر چالش‌های محیطی برتری یافته و مزیت رقابتی خود را حفظ نماید. ازجمله اقداماتی که در جهت حفظ و ارتقای کیفیت منابع انسانی از سوی سازمان‌ها صورت می‌گیرد ایجاد رضایت شغلی و افزایش تعلق‌خاطر کاری کارکنان است. در مطالعات اخیر فرح‌بخشی در کار و همچنین رفتار نوآورانه، از عوامل تاثیرگذار بر رضایت شغلی و تعلق‌خاطر کاری به شمار می‌روند که به نوبه خود باعث افزایش بهره‌وری سازمان می‌گردند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر فرح‌بخشی در کار بر تعلق‌خاطر کاری و رضایت شغلی کارکنان با نقش میانجی رفتار نوآورانه بوده است. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 187 نفر از کارشناسان شهرداری مناطق برخوردار شهر مشهد بوده است که به شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده‌اند. ماهیت این تحقیق کاربردی و روش تحقیق پیمایشی تحلیلی است. تحلیل آماری داده‌ها با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و با استفاده از نرم‌افزار spss18 و amos انجام شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های جمع آوری شده نشان داد میان فرح‌بخشی در کار و رفتار نوآوارنه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، همچنین تاثیر مثبت فرح‌بخشی در کار بر تعلق‌خاطر کاری و رضایت شغلی مورد تائید قرار گرفت.