تاثیر شاخص توده بدنی بر زمان واکنش و پاسخ سالمندان فعال و غیرفعال

سالمندی دوران حساسی از زندگی است و توجه به مسایل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شاخص توده بدنی روی زمان واکنش و پاسخ سالمندان فعال و غیرفعال بود. روش پژوهش علّی- مقایسه ای و جامعه آماری آن شامل سالمندان شهرستان مهاباد بود که از میان آنها 60 نفر به طور داوطلبانه انتخاب شدند و در دو گروه فعال و غیرفعال قرار گرفتند. پس از تعیین سطوح شاخص توده بدنی، آزمودنی های هر گروه به سه سطح پایین، متوسط و بالای شاخص توده بدنی تقسیم شده و زمان واکنش و پاسخ آنها اندازه گیری شد. نتایج آزمون t مستقل نشان داد که گروه فعال نسبت به گروه غیرفعال زمان واکنش (000/0p=) و پاسخ (000/0p=) کوتاه تری دارند. از سوی دیگر، نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه برای مقایسه زمان واکنش سالمندان دو گروه فعال (623/0p=) و غیرفعال (115/0p=) در سطوح مختلف bmi تفاوت معنی داری را نشان نداد. در مورد زمان پاسخ نیز، آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که تفاوت بین آزمودنی های گروه فعال (576/0p=) معنادار نبود، اما تفاوت بین آزمودنی های گروه غیرفعال (000/0p=) از نظر آماری معنادار بود. آزمون تعقیبی توکی برای گروه غیرفعال نشان داد که زمان پاسخ افراد با bmi پایین به طور معناداری کوتاه تر از دو سطح متوسط (001/0p=) و بالای (000/0p=) bmi بود. اما تفاوت بین افراد با bmi متوسط و بالا (669/0p=) از نظر آماری معنادار نبود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که افراد غیرفعال با سطح پایین bmi، زمان پاسخ کوتاه تری نسبت به افراد با سطوح bmi بالاتر دارند. در نتیجه شاخص توده بدن عامل موثری در زمان پاسخ سالمندان است و سالمندان باید از طریق پرداختن به فعالیت های بدنی، bmi خود را در حد مطلوب حفظ کنند.