ارتباط بین هوش هیجانی و تاب آوری روانشناختی در بین کشتی گیران لیگ برتر ایران

محققان برای افرادی که در شرایط ناگوار و پرخطر، پیامدهای نامطلوب را نشان نمی دهند، اصطلاح تاب آور را به کار می برند. تاب آوری صرفاً به سازگاری و تطابق سازنده و مثبت در برخورد با مشکلات و گرفتاری ها اطلاق شده است. باتوجه به اینکه ورزشکاران بعد از شکست در بیشتر مواقع قادر به هضم و تحمل شکست برای خود نیستند، بررسی این عامل و نحوه تعامل و فراگیری آن برای ورزشکاران اجتناب ناپذیر است. بر این اساس، هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین هوش هیجانی بر تاب آوری کشتی گیران لیگ برتر ایران است. به این منظور 80 کشتی گیر لیگ برتر کشتی ایران در این پژوهش شرکت کردند. کشتی گیران نسخه فارسی مقیاس هوش هیجانی شانه (ssreit) و پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (cd-risc 2) را تکمیل کردند. میانگین سن کل ورزشکاران 8/23 سال و انحراف استاندارد آنان 85/2 بود. نتایج نشان داد بین نمره کلی مقیاس هوش هیجانی و تاب آوری رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (01/0 p < ). همچنین بین خرده مقیاس های هوش هیجانی و تاب آوری رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد (01/0 p < ). نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که خرده مقیاس ادارک و ابراز هیجانات سهم معناداری در تبیین و پیش بینی تاب آوری دارد (01/0 p < ). خرده مقیاس تنظیم هیجانات نیز به طور معناداری تاب آوری راپیش بینی می کند (01/0 p < ). در مجموع می توان نتیجه گرفت که هوش هیجانی عاملی موثر در پیش بینی و تقویت تاب آوری در ورزشکاران و کشتی گیران لیگ برتر ایران است و از طریق آن می توان تاب آوری را در ورزشکاران افزایش داد.