تاثیر یک دوره فعالیت منظم ورزشی بر پرخاشگری دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر یک دوره فعالیت منظم ورزشی بر پرخاشگری دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر 9 تا 15 سال شهرستان لردگان انجام گرفت. به این منظور از بین دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر به صورت تصادفی ساده 28 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش (7 پسر و 7 دختر) و کنترل (7 پسر و 7 دختر) گمارده شدند. پرسشنامه پرخاشگری قزل سفلو و همکاران (1387)، به عنوان پیش آزمون روی دو گروه اجرا شد. سپس فعالیت ورزشی به عنوان برنامه مداخله ای به مدت 2 ماه و هر هفته 3 جلسه (45 دقیقه ای) روی گروه آزمایش اجرا شد. پس از اتمام دوره مداخله، آزمون پرخاشگری بار دیگر روی دو گروه اجرا شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس با بهره گیری از نرم افزار تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل در میزان پرخاشگری تفاوت معنادار آماری (001/0 ) وجود دارد که نشان می دهد اجرای یک دوره فعالیت منظم ورزشی بر کاهش پرخاشگری و خرده مقیاس های آن در دانش آموزان گروه آزمایش موثر بوده است. بنابراین می توان دریافت که فعالیت منظم ورزشی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر تاثیر دارد