>
Fa   |   Ar   |   En
   نقش بازخورد خودکنترلی در یادگیری مشاهده ای  
   
نویسنده نزاکت الحسینی مریم ,موحدی احمدرضا ,صالحی حمید
منبع رشد و يادگيري حركتي ورزشي - 1390 - دوره : 3 - شماره : 7 - صفحه:81 -101
چکیده    هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بازخورد خودکنترلی بر زمان بندی نسبی و مطلق طی تمرین مشاهده ای و بدنی بود. آزمودنی ها (90 نفر) به طور تصادفی به گروه های تمرین بدنی و مشاهده ای (خودکنترلی، جفت شده و آزمونگر) تقسیم شدند و به انجام یک تکلیف زمان بندی متوالی پرداختند. تکلیف فشردن کلیدهای 2، 4، 6 و 8 با حفظ زمان بندی نسبی و مطلق مشخص بود. گروه خودکنترلی در زمان نیاز طلب بازخورد می کردند. درصورتی که دو گروه دیگر بر زمان دریافت بازخورد، کنترلی نداشتند. در مرحله اکتساب 72 و یادداری و انتقال 12 کوشش انجام گرفت. داده ها با استفاده از روش تکرار سنجش و واریانس عاملی مرکب تحلیل شد. نتایج نشان داد در مرحله اکتساب، گروه خودکنترل و آزمونگر خطای زمان بندی نسبی کمتری در مقایسه با گروه جفت شده داشتند. در مراحل یادداری و انتقال، گروه خودکنترلی خطای زمان بندی نسبی کمتری در مقایسه با گروه های جفت شده و آزمونگر داشتند. همچنین گروه جفت شده خطای زمان بندی مطلق کمتری در مقایسه با گروه خودکنترلی نشان دادند.
کلیدواژه یادگیری مشاهده ای ,بازخورد خودکنترلی ,زمان بندی نسبی ,زمان بندی مطلق ,Observational Learning ,Self – Control Feedback ,Relative And Absolute Timing
آدرس دانشگاه اصفهان, استادیار دانشگاه اصفهان, ایران, دانشگاه اصفهان, استادیار دانشگاه اصفهان, ایران, دانشگاه اصفهان, استادیار دانشگاه اصفهان, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved