هدف گزینی .عامل انگیزشی برای تسهیل یادگیری مهارت سرویس والیبال در مبتدیان

هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان تاثیر هدف گزینی بر یادگیری مهارت سرویس والیبال در دانشجویان دختر مبتدی است. نمونه آماری پژوهش 20 دانشجوی دختر غیر رشته تربیت بدنی بودند که براساس نمره های پیش آزمون در دو گروه ده نفره همسان سازی شدند. آزمودنیها به صورت در دسترس و از بین افرادی که هیچ سابقه ای در رشته والیبال نداشتند، انتخاب شدند. گروه اول در هدف گزینی کامل و گروه دوم در محیط بدون هدف گزینی، به تمرین سرویس والیبال پرداختند. هر دو گروه در محیط های تعریف شده تکلیف را به مدت 11 جلسه و هر جلسه 20 کوشش انجام دادند. پیش آزمون قبل از شروع دوره، آزمون های اکتساب در تمام جلسات تمرین، یادداری بی درنگ 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و آزمون یادداری درنگیده 10 روز پس از آزمون یادداری بی درنگ اجرا شد. برای آزمون مهارت ملاک، از آزمون سرویس والیبال ایفر (1976) و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس اندازه های تکراری و آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج تفاوت معنی داری را بین دو گروه مورد بررسی به لحاظ اکتساب تکلیف ملاک نشان نداد، ولی در آزمون های یادداری بی درنگ و درنگیده تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده شد. در نهایت نتایج نشان داد که شرایط هدف گزینی نسبت به شرایط عدم هدف گزینی برای اکتساب و یادگیری تکلیف بسیار سودمندتر است.