بررسی رابطه کمال گرایی، استرس و تحلیل رفتگی در بین مربیان شنای زن و مرد

هدف از تحقیق، بررسی رابطه کمال گرایی، استرس و تحلیل رفتگی در بین مربیان شنای زن و مرد بود. به همین منظور 154 نفر (85 مربی مرد با میانگین سنی 26/5 ± 52/30 سال و سابقه مربیگری 96/4 ± 69/7 و 69 مربی زن با میانگین سنی 16/5 ± 82/28 سال و سابقه مربیگری 40/4 ± 46/6) انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از چهار پرسشنامه مشخصات فردی، کمال گرایی هیل و دیگران (2004)، پرسشنامه استرس کودرون و پرسشنامه تحلیل رفتگی مسلش و جکسون (1996) استفاده شد. از آمار توصیفی برای رسم جداول و نمودارها و شاخص های پراکندگی مانند میانگین، میانه و نما، از آمار استنباطی و برای آزمودن فرضیه ها و از آزمون های تحلیل واریانس، همبستگی پیرسون و آزمون t در سطح معنی داری 05/0p < برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. برای طبقه بندی، تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss، excel استفاده شد. نتایج نشان داد، بین کمال گرایی و استرس در مربیان زن و مرد ارتباط جهت داری وجود دارد (05/0p < ). بین کمال گرایی و تحلیل رفتگی در میان مربیان زن و مرد ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0p < ). همچنین بین استرس و تحلیل رفتگی در میان مربیان زن و مرد ارتباط جهت داری مشاهده شد (05/0p < ). اما در مورد فرضیه آخر بین کمال گرایی و تحلیل رفتگی در میان مربیان زن و مرد تفاوتی وجود نداشت، اما در استرس میان مربیان زن و مرد اختلاف معنی داری مشاهده شد.