اثربخشی آموزش بازی‌های بومی-محلی بر اساس ترکیبی از رویکردهای تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانش‌آموزان

مقدمه: در سال‌های اخیر، علاقه قابل‌توجهی به تحول آموزش تربیت‌بدنی از رویکرد خطی به رویکرد غیرخطی وجود داشته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی‌های بومی‌-محلی با روش‌های آموزشی تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانش‌آموزان انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی و با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود که به‌شکل میدانی انجام شد. پنجاه و پنج دانش‌آموز دختر (10-11سال) به‌صورت تصادفی به چهار گروه تدریس بازی برای فهمیدن، حس بازی، ترکیب رویکرد تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی و گروه سنتی تقسیم شدند. آزمودنی‌ها به مدت 12 هفته، هر هفته 3 جلسه یک ساعته مطابق رویکرد آموزشی گروه خود به تمرین پرداختند. از آزمون برونیکس-اوزورتسکی برای ارزیابی تبحر حرکتی کودکان استفاده شد.یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس مرکب تفاوت معناداری را بین پیش‌آزمون و پس‌آزمون سه گروه اول نشان داد به‌طوری که می‌توان گفت در مهارت حرکتی درشت گروه ترکیبی با 79% تغییرات، در مهارت حرکتی ظریف و تبحر حرکتی کل گروه تدریس بازی برای فهمیدن به ترتیب با 84 درصد و 85 درصد از تغییرات بیشترین نمره را کسب کردند. در حالی‌که آموزش سنتی تاثیر معناداری در متغیرهای مورد بررسی نداشت.نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از رویکرد ترکیبی می‌تواند تبحر حرکتی کودکان را به طور همزمان بهبود بخشد. مطالعه حاضر نشان می‌دهد که مدل‌های آموزش تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی درقالب بازی‌های بومی-محلی روش تمرینی مناسبی برای ارتقاء تبحر حرکتی در دانش‌آموزان هستند و به‌نظر می‌رسد این رویکردها قابلیت انتقال به سایر مقاطع تحصیلی را دارند.

The Effectiveness of local Games with Hybrid of Teaching Game for Understanding and Game Sense Approaches on the Motor Skills Students

Introduction: In recent years, there has been considerable interest in the evolution of physical education teaching from a linear to a non-linear approach. This study aimed to investigate the effectiveness of traditional games with a hybrid of games for understanding and game sense teaching approaches on students’ motor proficiency.Methods: This research was quasi-experimental with a pre-test and post-test design conducted in a field-based study. Fifty-five girl students (10-11years) were randomly divided into four groups: teaching game for understanding, game sense, hybrid of teaching game for understanding and game sense, and traditional group. Subjects practiced one-hour session three days a week according to their group’s educational approach for 12 weeks. The Bruininks-Oseretsky test was used to assess children’s motor proficiency.Results: The results of Mixed ANOVA showed a significant difference between the pre-test and post-test of the first three groups. So, it can be stated that for gross motor skills, the Hybrid group got the highest score with 79% of variance explained, and for fine motor skills and total motor proficiency, the teaching game for understanding got the highest scores with 84% and 85% of the variance explained, respectively. Traditional education did not have a significant effect on the investigated variables.Conclusion: It can be concluded that using the hybrid approach improves children’s motor proficiency. The present study shows that teaching games for understanding and game sense models in the form of traditional games are a proper training method to improve motor proficiency in students. It seems that these approaches can be transferred to other educational levels