تاثیر تمرینات چشم ساکن بر تصمیم‌گیری، رفتار ‏خیرگی و یادگیری مهارت سرویس تنیس

مقدمه و هدف: مطالعه حاضر با هدف ‏تاثیر تمرینات چشم ساکن بر تصمیم‌گیری، رفتار خیرگی و یادگیری مهارت سرویس تنیس انجام ‏گرفت. ‏روش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون پس آزمون با دوره پیگیری 14 روزه ‏انجام گرفت، 30 تنیس‌باز مرد مبتدی مجموعه خانه اصفهان با دامنه سنی 20 تا 30 به صورت در ‏دسترس انتخاب و در 2 گروه 15 نفری تمرینات چشم ساکن و کنترل قرار گرفتند. در مرحله ‏پیش آزمون شرکت‌کنندگان اقدام به اجرای 12 سرویس تنیس نمودند که رفتار خیرگی شرکت ‏کنندگان در حین عمل نیز اندازه‌گیری شد. همچنین توسط دوربین گوپرو سرویس شرکت ‏کنندگان جهت اندازه‌گیری تصمیم‌گیری ضبط گردید. علاوه بر این، عملکرد شرکت‌کنندگان نیز ‏توسط محقق ثبت گردید. سپس گروه‌ تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 30 ‏دقیقه به اجرای تمرینات مورد نظر پرداختند. در طول این دوره، گروه کنترل به اجرای فعالیت‌های ‏روزمره خود پرداختند. پس از پایان 24 جلسه تمرین مرحله پس آزمون، و دو هفته بعد از اخرین ‏جلسه مرحله یادداری همانند مرحله پیش آزمون اجرا شد. داده‌های به دست آمده توسط آزمون ‏تحلیل ورایانس با اندازه‌گیری تکراری تحلیل شد. ‏یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرینات چشم ساکن بر بهبود تصمیم‌گیری، افزایش طول دوره چشم ‏ساکن و افزایش عملکرد سرویس تنیس تاثیر معنی‌داری می‌باشد (0.05>‏p‏).‏نتیجه گیری: نتایج این مطالعه از فرضیه پیش‌برنامه‌ریزی مبنی بر اهمیت برنامه‌ریزی و انتخاب ‏پاسخ صحیح حمایت می‌کند.‏

the effect of quiet eye training on decision ‎making, gaze behavior and tennis service ‎skill learning

introduction and purpose: the current study was to ‎examine the effect of quiet eye training on decision making, gaze behavior and ‎tennis service skill learning.‎methods: in this semi experimental study, which was performed with a pre test ‎post test design with a 14 day follow up period, 30 novices male tennis players of ‎isfahan house with an age range of 20 to 30 were selected and those located in ‎quiet eye training and control groups. in the pre test phase, the participants ‎performed 12 tennis services, which also measured the participants’ gaze behavior ‎during the operation. participants’ service was also recorded by gopro camera to ‎measure decision making. in addition, participants’ performance was recorded by ‎the researcher. then, the experimental group performed the desired exercises for 8 ‎weeks, 3 sessions per week and 30 minutes per session. during this period, the ‎control group performed their daily activities. at the end of 24 practice sessions, the ‎post test phase, and two weeks after the last session, the retention phase was ‎performed as the pre test phase. data were analyzed by repeated measures analysis ‎of variance.‎results: the results showed that quiet eye training have a significant effect on ‎improving decision making, increasing the length of the quiet eye period and ‎increasing the performance of the tennis service (p <0.05).‎conclusion: the results of this study support the pre programming hypothesis that ‎the importance of planning and choosing the correct answer.‎