اثر تمرینات کم‌خطا- پرخطا و تصادفی بر یادگیری زمان‌بندی نسبی یک تکلیف حرکتی منتخب: با تاکید بر رویکرد یادگیری آشکار و پنهان

هدف از مطالعۀ حاضر بررسی نقش تمرین کم‌خطا، پرخطا و تصادفی بر اکتساب و یادگیری زمان‌بندی نسبی یک تکلیف حرکتی بود. بدین‌منظور 51 دانشجوی پسر (4 ± 22) دانشگاه بوعلی سینا همدان انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در چهار گروه (کنترل، کم‌خطا، پرخطا و تصادفی) قرار گرفتند. این پژوهش در پنج مرحله شامل پیش‌آزمون، اکتساب، یادداری/انتقال 10 دقیقه و یادداری/انتقال 24 ساعته انجام گرفت. در مرحلۀ اکتساب، تکلیف زمان‌بندی با سه درجه دشواری متفاوت (ساده، متوسط و دشوار) در سه جلسۀ 45 کوششی با دریافت بازخورد توسط گروه‌های آزمایشی، تمرین شد. به‌منظور تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس مرکب (دوعاملی) با اندازه‌های تکراری بر روی هر کدام از متغیرها در مراحل اکتساب و یادداری استفاده شد. همچنین از آزمون تحلیل واریانس یکراهه (آنوا) در سایر مراحل استفاده شد. نتایج در عامل زمان‌بندی نسبی نشان داد که در پیش‌آزمون تفاوت معناداری بین گروه‌ها وجود ندارد (5 0/0

The Effect of Errorless, Errorful and Random Practices on Learning of the Relative Timing of a Selected Motor Task: An Emphasis on Implicit and Explicit Learning Approaches

The aim of this study was to investigate the role of the errorless, errorful and random practice schedules on the acquisition and learning of relative timing in a motor task. 51 male students (age: 22±4 years old) were selected and randomly assigned to four groups (control, errorful, errorless, and random). This study was carried out in five phases: pretest (PRT), acquisition (ACQ), 10min retention and transfer and 24hour retention and transfer. In the acquisition phase, a timing task with three different difficulty levels (simple, moderate, and difficult) was practiced in three sessions of 45 trials with feedback by experimental groups. In order to analyze the data, a mixeddesign analysis of variance model with repeated measures on each variable was used in the acquisition and retention phases. The oneway analysis of variance (ANOVA) was used in the other phases. The findings of relative timing showed no significant differences among the groups in the pretest (P˃0.05). Additionally, in retention and transfer tests, errorless group had better performance than errorful, random and control groups (P≤0.05). Errorless group performed better than the random and errorful groups in 24hour transfer test of the secondary task (P≤0.05). These results showed that practice in errorless conditions leads to a better learning of the task and its generalization to new conditions that are consistent with the implicit learning and reinvestment theories