تاثیر خودگفتاری و بازخورد بر اکتساب و یادداری مهارت پاس سینه بسکتبال

هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ تاثیر خودگفتاری، بازخورد و تعامل آن دو بر اکتساب و یادداری مهارت پاس سینۀ بسکتبال بود. 120 دانش‌آموز دختر نوجوان انتخاب شدند و به شکل جایگزینی تصادفی در چهار گروه بازخورد، خودگفتاری، خودگفتاری توام با بازخورد و کنترل جای گرفتند. روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی و طرح پژوهشی از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. نوع خودگفتاری به‌کاررفته آموزشی و بازخورد از نوع آگاهی از اجرا بود. هر گروه پس از پیش‌آزمون، طی چهار جلسۀ تمرینی مرحلۀ اکتساب را گذراندند، تحت پس‌آزمون و 72 ساعت بعد تحت آزمون یادداری قرار گرفتند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس یکراهه و آزمون توکی استفاده شد. نتایج نشان داد آزمودنی‌هایی که از خودگفتاری استفاده کرده بودند، نمره‌های اکتساب و یادداری بالاتری نسبت به گروه‌های دیگر داشتند (p<0/05). براساس نتایج این تحقیق خودگفتاری در اکتساب مهارت پاس سینه موثرتر از بازخورد است و استفاده از بازخورد در کنار خودگفتاری می‌تواند به پیشرفت بهتر یا سریع‌تر در مراحل ابتدایی یادگیری منجر شود.