تاثیر تمرینات ورزشی اجباری و اختیاری، به عنوان یک فاکتور غیر فارماکولوژیک بر رفتارهای تغییریافته براثر استرس جدایی از مادر در موش نژاد ویستار

در پژوهش حاضر تاثیرات مثبت تمرینات ورزشی اجباری و اختیاری به عنوان یک فاکتور غیرفارماکولوژیک بر روی رفتارهای تغییریافته بر اثر استرس جدایی از مادر بررسی شد. در پژوهش حاضر 48 سر بچه موش نر انتخاب و از روز 2 تا 14 به مدت 180 دقیقه از مادرشان جدا شدند. سپس در روز 21 این موش ها به صورت تصادفی به چهار گروه قسمت شدند. گروه ها شامل با استرس جدا شدن از مادر، کنترل، تردمیل، رانینگ ویل بود. گروه اول از روز 2 تا 14 جدایی از مادر را تجربه کردند و گروه شاهد از همان ابتدا به همراه مادر نگهداری شدند. گروه های تمرینی نیز، از روز 21 تولد، شروع به تمرین کردند. سپس بر روی گروه ها تست های رفتاری اضطراب و افسردگی جوندگان از جمله ای پی ام، اسپلش، اف اس تی و اپن فیلد انجام گرفت. داده های به دست آمده با روش های تی و آنوا در سطح معناداری p<0.05، آنالیز آماری شدند. با استفاده از تست های رفتاری مشخص شد که استرس جدایی از مادر موجب بروز رفتارهای افسردگی شد. از طرفی ورزش اختیاری در مقایسه با گروه استرس موجب بروز تاثیرات ضدافسردگی شده است، درحالی که تغییر معناداری بین اثر ورزش اجباری و گروه استرس دیده نشد. نتایج نشان داد که تمرینات ورزشی به خصوص ورزش اختیاری در دوران نوجوانی استرس، رفتارهای افسردگی و اضطراب در بزرگسالی را کاهش می دهد.