تاثیرات سرعت و دستکاری بازخوردهای حسی بر اجرای الگوهای درون مرحله و خارج مرحله هماهنگی دودستی

هدف از تحقیق حاضر بررسی دستکاری حواس و سرعت بر اجرای هماهنگی پویای دودستی بود. بدین منظور پانزده دانشجوی تربیت بدنی دانشگاه شهید بهشتی با دامنۀ سنی 18 تا 25 سال، به‌عنوان آزمودنی الگوهای هماهنگی درون‌‌مرحله و خارج‌مرحله را از سرعت آهسته به تند در پنج وضعیت حسی مختلف اجرا کردند. برای بررسی دو الگوی حرکتی، از دو آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری (5 شرایط حسی×3 سرعت اجرا) روی هر کدام از الگوهای درون‌‌مرحله و خارج‌مرحله استفاده شد و تاثیرات اصلی پس از آن با استفاده از آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. متغیر وابسته خطای فاز نسبی بود. نتایج نشان داد که افزایش سرعت اجرای حرکات بر اجرای الگوی حرکتی خارج‌ مرحله 180^0 اثر داشت (0/001=p)، اما بر الگوی درون ‌‌مرحله 0^0 اثری نداشت (0/9=p). نتایج دستکاری حواس نشان داد که در دقت و تغییرپذیری اجرای دو فاز نسبی الگوهای حرکتی، دستکاری بینایی و حس عمقی اثر دارد (0/001=p)، اما دستکاری شنوایی اثری بر اجرای این الگوها نداشت (0/315=p). علاوه‌بر این، در این تحقیق بیشترین مقدار میانگین خطای فاز نسبی و انحراف معیار خطای فاز نسبی در وضعیت دستکاری حس عمقی بود (0/001=p). در توضیح یافته‌های حاضر می توان گفت که تکلیف خطی هماهنگی دودستی در تحقیق حاضر یک تکلیف به حس عمقی وابسته است.