تاثیر بازی‌های بومی بر رشد حرکتی و پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر بازی های بومی بر رشد حرکتی و رفتار پرخاشگرانۀ کودکان پیش‌دبستانی بود. در یک پژوهش نیمه‌تجربی 40 کودک شش ‌سالۀ پیشدبستانی از بین مراکز پیش‌ دبستانی شهر اهواز به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. پیش‌آزمون با استفاده از آزمون مهارت های حرکتی اولریخ و مقیاس اندازه گیری پرخاشگری به‌عمل آمد. آزمودنی‌ها براساس نمره‌های پیش‌آزمون در قالب دو گروه یکسان بازی های بومی و فعالیت های رایج مراکز پیش‌دبستانی قرار گرفتند. گروه بازی‌های بومی فعالیت های خود را به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسۀ یک‌ساعته انجام دادند و گروه دوم در این مدت به فعالیت های رایج مراکز پیش‌دبستانی مشغول بودند. سپس از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. پس از اطمینان از توزیع طبیعی داده‌ها با استفاده از آزمون کولموگروفاسمیرنوف، از آزمون tهمبسته و مستقل برای مقایسه‌های بین‌گروهی و درون‌گروهی استفاده شد. نتایج t همبسته حاکی از اثر معنادار هر دو برنامه بر رشد حرکتی و کاهش پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی بود. اما مقایسه بین‌گروهی حاکی از برتری گروه بازی بومی نسبت به فعالیت های رایج در مهدکودک بر مولفه های مذکور بود (0.001=p). با توجه نتایج پیشنهاد می شود مراکز پیش‌دبستانی از بازی های بومی به‌منظور بهبود رشد حرکتی و کاهش پرخاشگری کودکان استفاده کنند.