شناسایی شاخص ها و استانداردهای ایمنی سالن ها و اماکن ورزشی

هدف کلی پژوهش شناسایی و ارایه شاخص ها و استانداردهای مورد نیاز برای مدیریت ایمنی اماکن و فضاهای ورزشی بود. شاخص ها به روش دلفی از طریق مجموعه ای از مصاحبه ها و پرسشنامه شناسایی شدند. ابزار اندازه گیری مصاحبه و پرسشنامه تعدیل یافته پانتزا و همکاران (2003) بود که پایایی آن 89/0 به دست آمد. برای انتخاب شرکت کنندگان برای هر دو مورد مصاحبه و پرسشنامه از نمونه های هدفمند انتخاب شد. نمونه تحقیق 281 نفر شامل مدیران ورزشی، انتظامات، داوران ورزشی و کارشناسان ورزش و ورزشکاران بودند که به طور هدفمند در اصفهان انتخاب شدند. نتایج نشان داد 11 متغیر عمده شامل کنترل محیط بیرونی ورزشگاه ها (39/4 = m)، ارزیابی شرایط مسابقه (76/4 = m)، بازبینی تجهیزات و امکانات (51/4 = m)، نصب سیستم های محافظت بدنی (41/4 = m)، مدیریت خطر (28/4 = m)، تدوین قوانین پیشگیری (79/4 = m)، تدارک تسهیلات رفاهی (48/4 = m)، ارتباطات موثر با تماشاچیان (73/4 = m)، آموزش ویژه مسیولان امنیتی (88/4 = m)، آموزش های عمومی تماشاگران و بازیکنان (36/4 = m)، مدلسازی و شبیه سازی (98/3 = m) و کنترل شدید و جلوگیری از ورود مواد منفجره به محیط های ورزشی (8/3 = m)، از شاخص های مهم در مدیریت ایمنی اماکن و فضاهای ورزشی است. همچنین بین شاخص های امنیت با احساس راحتی تماشاچیان رابطه معناداری مشاهده شد (05/0 p? و 294/0 = r). میزان تاثیر برابر با 58 درصد است.