رابطه وضعیت اقتصادی – اجتماعی با میزان فعالیت بدنی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه وضعیت اقتصادی اجتماعی با میزان فعالیت بدنی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. این تحقیق توصیفی – همبستگی بوده و به روش میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری کلیه دانشجویان کارشناسی در سال تحصیلی 90 – 89 به تعداد 9175 بودند که 370 نفر به روش تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری تعیین شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته در سه بخش مشخصات فردی، وضعیت اقتصادی – اجتماعی و میزان فعالیت بدنی بود (71/0=?). برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن و رگرسیون چندگانه) در سطح معناداری 05/0 p? استفاده شد. یافته ها نشان داد از نظر وضعیت اقتصادی – اجتماعی 7/51 درصد دانشجویان در طبقه متوسط و تنها 4/1 درصد در طبقه بالا قرار دارند. میانگین فعالیت بدنی دختران 52/46 و پسران 12/68 دقیقه در هفته و مکان ورزش 80 درصد دانشجویان در خوابگاه بود. همبستگی ساده بین وضعیت اقتصادی – اجتماعی (277/0 = r، 001/0 = p)، میزان درآمد (245/0=r، 001/0=p)، طبقه اقتصادی (152/0=r، 028/0=p) و تحصیلات پدر (300/0=r، 001/0=p) با فعالیت بدنی دانشجویان رابطه مثبت معناداری نشان داد. تحلیل رگرسیون چندگانه میزان درآمد خانواده (001/0=p، 616/3=t) و سطح تحصیلات پدر (008/0=p، 70/2=t) را قوی ترین پیش بینی کننده فعالیت بدنی دانشجویان نشان داد. در مجموع باتوجه به اینکه بیشتر دانشجویان از طبقه متوسط و مکان ورزش آنان خوابگاه است، به نظر می رسد مسیولان دانشگاه باید از طریق توسعه تسهیلات و فضاهای ورزشی به ویژه در سطح خوابگاه ها به حفظ سلامت و شادابی این آینده سازان میهن اسلامی توجه ویژه کنند.