تبیین تفاوت درجه تحقق ابعاد سازمان یادگیرنده بین فدراسیون های ورزش های تیمی و فدراسیون های ورزش های انفرادی در ایران

هدف از تحقیق حاضر، تبیین تفاوت درجه تحقق ابعاد سازمان یادگیرنده بین فدراسیون های ورزش های تیمی و انفرادی است. تحقیق از نوع پیمایشی مقایسه ای است. جامعه آماری کارمندان تمام وقت فدراسیون های ورزشی ایران برابر با 795 نفر بودند. از 212 پرسشنامه دریافت شده 158 مورد مربوط به فدراسیون های ورزش های فردی و 54 مورد مربوط به فدراسیون های ورزش های گروهی است. ابزار تحقیق پرسشنامه ابعاد سازمان یادگیرنده با پایایی 974/0 بود. به منظور تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (t دونمونه ای با نمونه های مستقل) استفاده شد. نتایج حاکی است که درجه تحقق ابعاد سازمان یادگیرنده در فدراسیون های ورزشی در حد مطلوبی نیست و تفاوت معناداری بین درجه تحقق یادگیری مداوم (0 = p، 54/3 = t)، گفت-وشنود (0 = p، 63/2 = t)، یادگیری تیمی (0 p=، 07/4- = t)، سیستم های ادغام شده (0 = p، 22/4- = t)، توانمندسازی (0 = p، 05/3- = t)، پیوند با سیستم (0 = p، 07/3- = t) و رهبری راهبردی (0 = p، 61/3- = t) در فدراسیون های ورزش های تیمی و انفرادی ایران وجود دارد.