اثر کافیین بر متابولیسم سوبسترا و زمان رسیدن به واماندگی در طول فعالیت و یک ساعت بعد از آن در دختران ورزشکار

هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر مصرف کافیین بر متابولیسم سوبسترا و زمان رسیدن به واماندگی در طول فعالیت و یک ساعت بعد از آن در دختران ورزشکار بود. یازده دانشجوی دختر ورزشکار (سن 54/1±23 سال، وزن 99/5±09/56 کیلوگرم، توان هوازی 01/1±21/40 میلی‌لیتر بر هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه) به‌طور داوطلبانه انتخاب و به‌صورت تصادفی در یک طرح متقاطع در سه حالت کنترل، دارونما (کپسول نشاسته) و کافیین (mg/kg 5) قرار گرفتند. پروتکل ورزشی شامل دویدن وامانده‌ساز با شدت 70 درصد حداکثر ضربان قلب روی نوار گردان بود. اندازه‌گیری گازهای تنفسی نیم ساعت قبل از فعالیت در حالت خوابیده (پایه)، در طول فعالیت و یک ساعت بعد از فعالیت به‌عنوان epoc انجام گرفت. مقدار اکسیداسیون چربی، کربوهیدرات و هزینه انرژی از طریق کالری‌سنجی غیرمستقیم اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی lsd در سطح معناداری 05/0p? تحلیل شدند. نتایج نشان داد با مصرف کافیین اکسیداسیون کربوهیدرات در طول فعالیت به‌طور معناداری افزایش یافت (05/0 > p)، اما در اکسیداسیون چربی اثر معناداری مشاهده نشد (05/0 < p). همچنین مصرف کافیین بر اکسیداسیون سوبسترا در وضعیت epoc تاثیر معناداری نداشت (05/0 < p)، اما موجب افزایش معنادار زمان رسیدن به واماندگی شد (05/0 > p). در مجموع می‌توان گفت دختران ورزشکار برای بهبود زمان رسیدن به واماندگی می‌توانند از مصرف مکمل کافیین به مقدار 5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در زمان یک ساعت قبل از فعالیت ورزشی سود ببرند.