تاثیر تمرینات آبی بر شاخص های فیزیولوژیکی و توانایی های زیستی حرکتی مردان سالمند کم تحرک

وضعیت آمادگی جسمانی به طور غیرمستقیم بر تعادل پویای افراد تاثیر می‌گذارد. یکی از مشکلات اغلب سالمندان کم‌تحرک، نداشتن تعادل و زمین‌خوردن مکرر است که به آسیب‌دیدگی و مرگ آنها منجر می‌شود. هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تمرینات آبی بر شاخص‌های فیزیولوژیکی و زیستی‌حرکتی مردان سالمند کم‌تحرک است. 24 سالمند مرد با میانگین سنی 28/1±16/65 سال، قد 10/3±5/165 سانتی‌متر، وزن 04/4±53/63 کیلوگرم و bmi 61/1±19/23 کیلوگرم بر مترمربع داوطلبانه انتخاب شدند. سپس به‌صورت تصادفی، در دو گروه دوازده‌نفره کنترل و تمرین جای گرفتند. گروه تجربی، هفته‌ای سه جلسه تمرین آبی را به مدت شش هفته با شدت 55درصد حداکثر ضربان قلب اجرا کرد. برای تعیین نرمال‌بودن داده‌ها، از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و برای تحلیل داده‌ها از آزمون آماری t مستقل استفاده شد (05/0p?). نتایج پس‌آزمون، بهبود معنی‌دار گروه تجربی را گروه کنترل در فاکتورهای تعادل ایستا (001/0=p)، تعادل پویا (001/0=p)، توانایی حرکتی (001/0=p)، فشار خون سیستولی (005/0=p)، دیاستولی (001/0=p)، ضربان قلب استراحتی (001/0=p)، استقامت عمومی (001/0=p)، حداکثر اکسیژن مصرفی (001/0=p)، درصد چربی (001/0=p)، قدرت اندام تحتانی (001/0=p) و انعطاف‌پذیری (001/0=p) نشان می‌دهد. باتوجه‌به نتایج می‌توان گفت تمرینات آبی با توسعه فاکتورهای زیستی‌حرکتی، توانایی حرکتی سالمندان را بهبود می‌بخشد و با جلوگیری از زمین‌خوردن‌، کیفت زندگی آنها را ارتقا می‌دهد.