اثر هشت هفته تمرین استقامتی بر مقدار پروتیین 1a -  کانال کلسیمی پیش سیناپسی نوع p/q در عضلات تند و کند موش های صحرایی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر هشت هفته تمرین استقامتی بر مقدار پروتیین?-1a کانال کلسیمی پیش‌سیناپسی نوع p/q در عضلات fhl (خم کننده دراز انگشت شست) و نعلی موش های صحرایی بود. شانزده سر موش صحرایی نر ویستار به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و تمرین تقسیم شدند. هشت هفته تمرین در آغاز شامل هر روز 30 دقیقه با سرعت 10 متر در دقیقه بود و این میزان به صورت فزاینده به هر روز 60 دقیقه با سرعت 30 متر در دقیقه رسید. پروتیین?-1a با روش وسترن بلاتینگ (حجم باند به مقدار پروتیین) اندازه گیری شد و نتایج نشان داد که میزان این کانال (پروتیین) در گروه استقامتی تنها در عضله نعلی به طور غیرمعنادار (177/0p =) افزایش یافته است. افزایش 20 درصدی پروتیین?-1a بر اثر تمرین استقامتی در عضله نعلی در مقایسه با عدم تغییر آن در عضله خم-کننده دراز انگشت شست می تواند بیانگر پاسخ پذیری کانال های کلسیمی پیش سیناپسی نوع p/q در این عضله بر اثر تمرینات استقامتی به‌منظور افزایش رهایش استیل کولین از پایانه عصبی و همچنین ویژگی سازگاری به تمرین در عضله ای که بیشتر استفاده شده است، باشد که در سازگاری های پیوندگاه عصبی عضلانی به آن اشاره شده است. در نتیجه، می توان گفت که احتمالاً تمرین استقامتی عامل مهمی در افزایش پروتیین ?-1a است