تاثیر دو پروتکل تمرین مقاومتی بر پراکسیداسیون چربی و تغییرات ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما در مردان سالم

اجرای فعالیت مقاومتی با افزایش فشار اکسیداتیو همراه است. با وجود این به‌طور کامل مشخص نیست که چگونه شدت تمرین مقاومتی بر سطوح استراحتی شاخص‌های فشار اکسیداتیو تاثیر می‌گذارد. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تمرین مقاومتی با شدت متوسط و زیاد بر فشار اکسیداتیو بود. 20 آزمودنی مرد (7/0±6/20سال، 06/0±74/1 متر و 4±1/71 کیلوگرم) داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و به‌طور تصادفی در دو گروه مقاومتی با شدت زیاد و متوسط قرار گرفتند. قبل و بعد از برنامه تمرینات مقاومتی نمونه‌گیری از خون صورت گرفت و فعالیت آنزیم کراتین کیناز (ck)، غلظت مالون دی‌آلدیید (mda) و ظرفیت آنتی‌اکسیدان پلاسما (tac) اندازه‌گیری شد. برنامه تمرینی سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته انجام گرفت. گروه مقاومتی با شدت زیاد و متوسط تمرینات را به‌ترتیب با شدت90- 85 و70-65 درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند. مشاهده شد در تعامل گروه × زمان اجرای دو نوع تمرین مقاومتی بر کراتین کیناز، ظرفیت آنتی‌اکسیدان پلاسما و مالون دی‌آلدیید تفاوت معناداری ایجاد نکرد (05/0?p ). با وجود این مقدار mda بعد از دوره تمرینات در هر دو گروه به‌طور معناداری کاهش یافت (05/0?p ). هرچند تغییرات معناداری نسبت به پیش‌آزمون در ckو tac دیده نشد (05/0?p ). می‌توان گفت تمرین مقاومتی با شدت متوسط تا زیاد می‌تواند موجب کاهش غلظت مالون دی‌آلدیید شود و فشار اکسیداتیو را کاهش دهد. به‌نظر می‌رسد این مسیله مستقل از شدت تمرینات مقاومتی است.