تاثیر دو نوع برنامه تمرین مقاومتی و استقامتی بر سطوح Bdnf و کورتیزول موش های صحرایی نر جوان

با افزایش نسبت افراد میانسال در جامعه و به موازات آن اختلال های شناختی و زوال عقلی ناشی از فشارهای زندگی، فعالیت ورزشی، یکی از راه حل های مناسب برای جلوگیری از اختلال در سیستم عصبی مرکزی محسوب می شود، به همین دلیل هدف پژوهش حاضر مقایسه دو نوع فعالیت ورزشی استقامتی و مقاومتی به مدت 8 هفته بر bdnf بود. به این منظور 150 سر موش صحرایی در تمرینات استقامتی (دویدن با سرعت m/min 25 – 10) و تمرینات مقاومتی (بالا بردن وزنه از نردبان مخصوص با شدت 104 تا 126 درصد وزن بدن حیوان) شرکت کردند. نمونه ها در آغاز دوره تمرینی، 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین در هفته چهارم و 24 ساعت، 3 و 5 روز پس از آخرین جلسه تمرین در هفته هشتم جمع آوری شدند. به-منظور جمع آوری خون سرخرگی، خونگیری مستقیم از بطن چپ انجام گرفت. سپس خون گرفته شده در لوله های آزمایش حاوی آپروتینین ریخته شد و پس از 10 دقیقه قرار گرفتن در محیط آزمایشگاه به کمک سانتریفیوژ، سرم ها جدا شده و بلافاصله در دمای 80- درجه سانتی گراد به منظور انجام آزمایش های بعدی نگهداری شد. از آزمون های آماری کلموگروف – اسمیرنف، آنالیز واریانس مکرر چندعاملی و آنالیز واریانس یک عاملی برای مقایسه میانگین ها و برای بررسی ارتباط بین bdnf و کورتیزول از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. در هفته های چهارم و هشتم bdnf به طور معناداری در گروه مقاومتی افزایش یافت (به-ترتیب 014/0 = p و 047/0 = p)، این افزایش در گروه استقامتی معنادار نبود (05/0p > ). و در فواصل سه و پنج روز پس از آخرین جلسه تمرین bdnf در گروه مقاومتی کاهش غیرمعنادار نسبت به گروه کنترل نشان داد (05/0 p > ). ولی در گروه استقامتی نسبت به گروه کنترل افزایش معنادار به دست آمد (به ترتیب 032/0 = p و 023/0 = p). در هفته هشتم، سه و پنج روز پس از آخرین جلسه تمرین سطوح کورتیزول به طور معناداری در گروه تمرین استقامتی افزایش یافت (به ترتیب 046/0 = p و 02/0 = p و 044/0 = p). در تمامی مراحل نمونه گیری ارتباط معناداری بین bdnf و کورتیزول مشاهده نشد. باتوجه به نتایج پژوهش حاضر، به نظر می رسد که شدت و مدت اجرای برنامه تمرینی بر میزان سطوح bdnf تاثیر می گذارد و تمرین با شدت متوسط منجر به بالا رفتن سطوح bdnf می شود ولی تمرینات شدید بنا به دلایلی که شاید افزایش سطوح کورتیزول یکی از آنها باشد، افزایش سطوح bdnf را مهار می کند. از طرفی در طول دوره تمرینی، تمرینات مقاومتی نسبت به تمرینات استقامتی موجب افزایش بیشتر سطوح bdnf می شوند