تاثیر همزمانی موسیقی- فعالیت‌بدنی بر سطح اکسیژن مصرفی، تواتر تنفسی و ایمونوگلوبولین a بزاق دانشجویان تربیت‌بدنی

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر همزمانی موسیقی با فعالت‌بدنی بر ایمونوگلوبولین a ، اکسیژن مصرفی و تواتر تنفسی می‌باشد. بدین منظور، 18 دانشجوی پسر رشته تربیت بدنی (با میانگین سنی 2.39±22.6 سال، وزن 13.82±78.44 کیلوگرم، شاخص توده بدن 3.68±22.36 کیلوگرم بر متر مربع و قد 0.08±1.75 متر) انتخاب شدند و طی سه جلسه مجزا مورد ارزیابی قرار گرفتند. طی جلسه نخست و با استفاده از آزمون فزاینده بر روی دوچرخه کارسنج، حداکثر بازده توان آزمودنی‌ها اندازه گیری شد. آزمودنی‌ها طی جلسات دوم و سوم در آزمایشگاه حضور یافته و به مدت 20 دقیقه و با شدت 60 درصد حداکثر بازده توان بر روی دوچرخه کارسنج رکاب زدند. ترتیب جلسات با و بدون موسیقی در بین آزمودنی‌ها به صورت تصادفی معکوس بود. یکی از جلسات همراه با موسیقی و دیگری بدون موسیقی اجرا شد. همزمان با رکاب زدن، اکسیژن مصرفی و تواتر تنفسی آزمودنی‌ها اندازه گیری شد. در پایان جلسات دوم و سوم، جهت سنجش ایمونوگلوبولین a نمونه بزاق جمع‌آوری شد. تجزیه و تحلیل اکسیژن مصرفی و ایمونوگلوبولین a با استفاده از آزمونt  همبسته نشان داد بین شرایط موسیقی و بدون موسیقی تفاوت معناداری وجود ندارد (سطح معناداری0.05p≤). مقایسه پس آزمون های تواتر تنفس نشان داد که بین شرایط موسیقی و بدون موسیقی تفاوت معناداری وجود دارد (0.01=p). در مجموع نتایج نشان می دهند که برخلاف تغییرات تواتر تنفسی، همزمانی موسیقی با فعالیت بدنی نتوانسته سطح اکسیژن مصرفی و ایمونوگلوبولین a را تحت تاثیر قرار دهد.

The effect of music-physical activity synchronization on oxygen consumption, respiratory rate and salivary immunoglobulin A in physical education students

The aim of this study was to investigate the effect of synchronization of music with physical activity on immunoglobulin A, oxygen consumption and respiratory rate. For this purpose, 18 male students of physical education (mean age 22.6 ± 2.39 years, weight 78.44 ± 13.82 kg, body mass index 22.36 ± 3.68 kg / m2 and height ± 1.75 ± 0.08 m) were selected and evaluated in three separate sessions.During the first session, the maximum power output of the subjects was measured using an incremental test on the cycle ergometer. The subjects were present in the laboratory during the second and third sessions and cycled on the cycle ergometer for 20 minutes at an intensity of 60% of the maximum power output. The order of sessions with and without music was randomly reversed among the subjects. One session was performed with music and the other without music. Simultaneously with pedaling, oxygen consumption and respiratory rate of the subjects were measured. At the end of the second and third sessions, saliva samples were collected to measure immunoglobulin A. Analysis of oxygen consumption and immunoglobulin A using correlated ttest showed that there is no significant difference between music conditions and without music (Significance level p≤0.05). Comparison of respiratory rate posttests showed that there is a significant difference between music and nonmusic conditions (p = 0.01). Overall, the results show that despite changes in respiratory rate, the synchronization of music with physical activity could not affect the level of oxygen consumption and immunoglobulin A.