تاثیر پیش شرطی سازی با 8 هفته تمرین ورزشی تناوبی خیلی شدید (Hiit) بر متابولیت های نیتریک اکساید ( No2 ,No3 ) و اندازه انفارکتوس میوکارد ناشی از آسیب ایسکمی/خونرسانی مجدد عضله قلبی در رت های نر سالم (مطالعه ای برای یافتن یکی از سازوکارهای محافظتی و پیشگیرانه فعالیت ورزشی)

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر پیش شرطی سازی با فعالیت ورزشی تناوبی خیلی شدید تناوبی بر متابولیت های no (no2 ,no3) و اندازه انفارکتوس میوکارد ناشی از آسیب ایسکمی خون رسانی مجدد در موش های سالم نر بود. از این رو 44 سر موش نژاد ویستار تصادفی در 4 گروه hiit (8=n )، گروهhiit + پروتکل ir (14=n )، گروه کنترل (8=n ) و گروه کنترل + پروتکل ir (14= n) تقسیم شدند. هر جلسه hiit شامل 1 ساعت فعالیت ورزشی در 3 مرحله گرم کردن، 6دقیقه دویدن با شدت 50 تا 60% vo2max ، بخش اصلی شامل 7 تناوب 7 دقیقه ای دویدن با شیب 5 تا 20 درجه (4 دقیقه با شدت 80 تا 120% و 3 دقیقه با شدت 50 تا 60% vo2max) و مرحله سرد کردن شامل 5 دقیقه دویدن با شدت 50 تا 60 % vo2max بود. گروه کنترل در هیچ گونه برنامه فعالیت ورزشی شرکت داده نشد. no و متابولیت های آن با استفاده از روش گریس سنجیده شد. نتایج پژوهش نشان داد برنامه فعالیت ورزشی در مقایسه باگروه کنترل تاثیر فزاینده معنی داری بر مقادیر نیتریت(8.55 میکرومول در لیتر معادل 34.79%)، نیترات (62.02 میکرومول در لیتر معادل 149.48%) و nox (66 میکرومول در لیتر معادل 98.11%) گروه است. هم چنین، تفاوت aar وinf نشان می دهد هرچند aar در گروه برنامه ورزشی در مقایسه با گروه کنترل به میزان 9.06% بیشتر بود (0.010=p )، اندازه inf گروه برنامه ورزشی به میزان 23.02% کمتر از گروه کنترل بوده است (0.001>p). این پژوهش نشان داد احتمالا یکی از مسیرهایی که از راه آن یک دوره hiit به حفاظت عضله قلبی منجر می شود و اندازه انفارکتوس میوکارد را پس از آسیب ایسکمی/ خون رسانی مجدد کاهش می دهد می تواند به دنبال باعث تغییرات فزاینده در محور no-no3, no2 شود.