تاثیر8 هفته فعالیت هوازی و تناوبی شدید بر بیان ژن Sod و Gpx بافت قلب موش‌های صحرایی نر ویستار

تمرین و فعالیت ورزشی فواید زیادی در جهت بهبود سلامتی، پیشگیری و درمان بیمار یها دارد. اما تمرینات ورزشی عوارضی نیز دارند که باید کنترل شود و افزایش فشار اکسایشی یکی از آنهاست. ازاین رو در این مطالعه سطح سازگاری دستگاه دفاع آنت یاکسیدانی در بافت قلب مو شهای ویستار پس از تمرینات تداومی و تناوبی پرشدت بررسی می شود. بدین منظور تعداد 18 سر رت نر ویستار در سه گروه تمرین تناوبی شدید ( 6 رت)، تمرین هوازی ( 6 رت) و گروه کنترل 6 رت) به صورت تصادفی در یک دوره تمرینات ورزشی هشت هفته ای قرار گرفتند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی نمونه برداری بافت قلب انجام گرفت. سپس مقادیر بیان ژن sod و gpx بافت قلب با روش rt-pcr بر مبنای فلوروسنت تولیدی از مولکول تعیین شد. با توجه به غیرطبیعی بودن توزیع مقادیر بیان ژن در برخی گروه ها، از روش آماری غیرپارامتریک برای تحلیل آماری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که میزان بیان ژن sod در هر دو گروه تمرین تناوبی و استقامتی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشت p=0.003 اما میزان بیان ژن gpx تنها در گروه تمرین hit افزایش معناداری داشت p=0.003 . تمرینات ورزشی تغییرات مطلوبی در سیستم دفاع آنتی اکسیدانی بافت قلب رت های ویستار ایجاد کرد. این تاثیرات در هر دو روش تمرینی تداومی و تناوبی پرشدتمشاهده شد. اما به نظر می رسد که تمرینات تناوبی پرشدت تاثیرات مطلوب تری بر دفاع آنتی اکسیدانی در رت های ویستار داشته باشد، اما در این زمینه به تحقیقات بیشتری نیاز است.