مقایسۀ میزان سروتونین سرمی و برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی سالمندان فعال

هدف تحقیق حاضر مقایسۀ میزان سروتونین سرمی و برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی سالمندان فعال شهر قم بود. نمونۀ آماری را مردان سالمند بالای 60 سال شهر قم تشکیل می‌دادند که در گروه‌های تمرین هوازی (15 نفر)، کار با وزنه (15 نفر)، ورزش زورخانه‌ای (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. برای سنجش آمادگی جسمانی چهار عامل تعادل (تست تعادل تک‌پا)، استقامت عضلانی (شنا روی دست)، انعطاف‌پذیری (آزمون انعطاف ولز) و توان (پرش سارجنت) بررسی شد. سطح سروتونین خون به روش الایزا در آزمودنی‌ها اندازه‌گیری و از آزمون آماری آنالیز واریانس یکطرفه در سطح معناداری p<0/05 استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که سطوح سروتونین خون در گروه‌های فعال نسبت به گروه کنترل بالاتر بود (p>0/05)، اما گروه‌های فعال در سطح سروتونین خون تفاوت معناداری نشان ندادند (p<0/05). میزان آمادگی جسمانی در افراد فعال در مقایسه با افراد گروه کنترل بهتر بود. علاوه‌بر این، گروه کار با وزنه در آزمون‌های تعادل و استقامت عضلانی سطح بهتری از آمادگی را نشان دادند (p<0/05). با توجه به نتایج می‌توان گفت که تمرین ورزشی به‌ویژه تمرین با وزنه می‌تواند تاثیر بسزایی بر افزایش میزان سروتونین سرمی و آمادگی جسمانی سالمندان داشته باشد.