مقایسۀ میزان تمرکز توجه و bdnf ناشی از اعمال تمرین استقامتی در دختران و پسران غیرورزشکار

هدف از پژوهش حاضر مقایسة تاثیر تمرین استقامتی بر میزان تمرکز توجه و عامل رشد عصبی مشتق از مغز (bdnf) دانشجویان دختر و پسر غیرورزشکار و همچنین بررسی ارتباط بین تغییرات این دو عامل بود. بدین منظور، 30 دانشجوی غیرورزشکار (میانگین سنی 1/6±24/1 سال)، براساس پیش‌آزمون استروپ در چهار گروه پسران، دختران، پسران کنترل و دختران کنترل، توزیع شدند، و پس از نمونه­گیری خونی، تمرینات خود را براساس پروتکل تمرین استقامتی با شدت 85-70 درصد ضربان قلبی بیشینه و به مدت 40 دقیقه، 3 جلسه در هفته به مدت 5 هفته ادامه دادند. نتایج نشان داد تمرین استقامتی موجب افزایش معنا‌دار میزان bdnf در هر دو گروه دختران و پسران شد (p<0/05)، ولی زمان پاسخ به آزمون استروپ، فقط در گروه پسران به‌صورت معنا‌داری کاهش یافت (p<0/05). همچنین نتایج نشان داد، تفاوت معنا‌داری بین پسران و دختران در اثرگذاری تمرین استقامتی بر زمان پاسخ به آزمون استروپ وجود نداشت (p>0/05)، اما میزان bdnf در گروه دختران به‌صورت معنا‌داری بیشتر از پسران بود (p<0/05). همبستگی بین تغییرات زمان پاسخ به آزمون استروپ و میزان bdnf در هیچ‌یک از دو گروه پسران و دختران، از نظر آماری معنا‌دار نبود (p>0/05). به‌طور کلی براساس یافته های این تحقیق به‌نظر می رسد تمرین استقامتی می تواند به افزایش میزان bdnf و بهبود تمرکز منجر شود، اما در این زمینه تفاوت هایی احتمالی بین دختران و پسران وجود دارد که نیازمند تحقیقات بیشتری است.