کاربرد اصول دانش طراحی اقلیمی در طراحی فضاهای شهری با تاکید بر آسایش حرارت– تحقق طراحی و نتایج از پروژه سهیل

این پژوهش در برگیرنده چگونگی بهره‌گیری از اصول دانش طراحی اقلیمی در خلق فضاهای شهری بر پایه تامین آسایش حرارتی است. این پژوهش بر طراحی سایت سهیل در منطقه 19 شهر تهران با سنجش عملکرد طراحی در محدوده خرد‌مقیاس با شبیه‌سازی در مدل سه‌بعدی خرد‌اقلیم envi-met® انجام گرفت. مقایسه نتایج مدل‌سازی و شبیه‌سازی خرد‌اقلیم مولفه‌های دمایی در شاخص‌های دمای پتانسیل و دمای تابشی نشان داد که محدوده خرد‌اقلیم خلق‌شده ناشی از طراحی، به کاهش اوج دمای محیط در طول روزهای تابستان تا بیش از 10 درجه سلسیوس کمک شایان توجهی می‌کند؛ این درحالی است که شرایط آسایش در حد چشمگیری بهبود یافته است. همچنین، در بررسی شرایط زمستان مشاهده شد که مقدار دمای موثر در محدوده کاربری‌های مورد نظر، به‌سبب بهره‌مندی از جذب و ذخیره انرژی تابشی خورشیدی تحت تاثیر نوع طراحی، به بیش از 15درجه سلسیوس در هنگام ظهر ‌رسید؛ در حالی که در این فصل از سال، متوسط دمای بیشینه حاکم بر محیط 9 درجه سلسیوس بود. نتایج پژوهش، بر لزوم رویکرد علمی به کاربرد و استفاده از دانش طراحی اقلیمی در جزییات سبک و الگوی شهرسازی و معماری ایران تاکید می‌کند.