آلومتری مولفه‌های مورفومتری برخان‌های جنوب شرق کویر حاج‌علی‌قلی

مدیریت محیط یکی از شاخه‌های ژیومورفولوژی کاربردی است که فرایندهای کنترل‌کننده مخاطرات محیط را در بر گرفته و بیان‌کننده عملکرد ژیومورفولوژیست‌ها در تبیین تاثیر احتیاطی انسان روی چشم‌اندازی ژیومورفیک است. در این زمینه، انسان سعی می‌کند محیط خود را با روش‌هایی مدیریت کند که برایش سودمند است. یکی از مهم‌ترین مسایل مدیریتی مناطق خشک و نیمه‌خشک، شناخت و به‌کارگیری اصول محیطی حاکم بر رفتار تپه‌های برخانی است. هدف از این پژوهش، تعیین نوع رابطه، نسبت‌های طلایی و آلومتری بین مولفه‌های مورفومتری برخان‌های جنوب شرق کویر حاج علی‌قلی به‌منظور شناخت اصول مدیریتی حاکم بر رفتار آنهاست. برای رسیدن به این هدف، ابتدا مهم‌ترین مولفه‌های مورفومتری 52 برخان به روش نمونه‌برداری طولی اندازه‌گیری میدانی شد. سپس با ارزیابی آنها از طریق آزمون‌های آماری و ریاضی، به رابطه‌سنجی و تعیین آلومتری برخان‌های پژوهش مبادرت شد. نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیون نشان می‌دهد که بیشینه ارتباط معنا‌دار خطی، بین طول و ارتفاع برخان با ضریب تبیین 945/0 و انحراف معیار خطای برآورد 889/0 وجود دارد. نتایج رابطه‌سنجی و آلومتری نیز به‌شرح رابطه‌های آماری و ریاضی گزارش‌شده در این پژوهش است که این معادله‌ها امکان محاسبه به‌نسبت دقیق و سریع مولفه‌های مورفومتری برخان‌های این پژوهش را فراهم ساخته، مبین آلومتری آنهاست.