توسعه بهینه شبکه باران‌سنجی با استفاده از روش کریجینگ و آنتروپی در محیط GIS (مورد مطالعه: حوضه آبریز کرخه)

با توجه به محدودیت امکان توسعه ایستگاه‌های باران‌سنجی، تعیین بارش در تمام نقاط و به تبع آن تخمین دقیق بارش منطقه‌ای امکان‌پذیر نیست. لذا، باید در انتخاب محل و تعداد ایستگاه‌ها در تخمین بارش منطقه‌ای دقت کافی به عمل آید. در این تحقیق از آنتروپی انتقال اطلاعات و واریانس تخمین بارش منطقه‌ای برای تعیین نقاط بهینه توسعه ساختار موجود شبکه باران‌سنجی استفاد شده است. در ساختار پیشنهادی، نقاط دارای حداکثر واریانس تخمین و حداقل آنتروپی انتقال اطلاعات در سطح حوضه کاندید ایستگاه‌های جدید در نظر گرفته می‌شود. مدل بهینه‌سازی برای ترکیب نتایج این دو روش توسعه داده شده و در نهایت موقعیت پیشنهادی تاسیس ایستگاه‌های جدید تعیین می‌شود. در ساختار پیشنهادی، از محیط gis برای ارایه بهتر نتایج تحلیل‌های مکانی استفاده شده است. حوضه آبریز کرخه با توجه به اهمیت بالایی که از بعد منابع آبی کشور دارد، مطالعه موردی این تحقیق در نظر گرفته شده است. نتایج بررسی‌ها و تحلیل‌های صورت‌گرفته در این تحقیق نشان‌دهنده این است که با استفاده از ایستگاه‌های پیشنهادی در حوضه کرخه که هفده موردند می‌توان دقت نتایج تحلیل مکانی بارش را به میزان زیادی افزایش داد.