تناسب‎سنجی اراضی به‎منظور احداث مزارع فتوولتاییک به‎کمک تلفیق سیستم‎های جمع ساده وزنی و استنتاج فازی در ایران

انرژی خورشیدی یکی از منابع انرژی تجدید پذیر است که با توجه به موقعیت جغرافیایی ایران، می تواند به خوبی مورد استفاده قرار گیرد. این پژوهش مطالعه جامعی را در رابطه با شناسایی مناطق مستعد و با پتانسیل بالا برای احداث نیروگاه های فتوولتاییک در ایران ارایه داده است. برای انجام پژوهش، در گام نخست پس از تعیین محدوده مورد بررسی، معیارهای موثر در پتانسیل‎سنجی به‎کمک مطالعات پیشین و روش دلفی استخراج شد. در گام بعد، از روش دیمتل برای پیاده سازی ساختار شبکه و از مدل فرایند تحلیل شبکه ای نیز، برای وزن‎دهی معیارها استفاده شد. در ادامه، روش فرا ابتکاری saw-fis برای تلفیق نتایج به‎کار گرفته شد و با دقت حدود 84 درصد، پتانسیل کلیه خشکی های ایران برای احداث مزارع فتوولتاییک مورد شناسایی قرار گرفت. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد، ایران دارای پتانسیل فوق‎العاده بالایی برای بهره گیری از تکنولوژی فتوولتاییک است؛ به‎گونه ای که 31 درصد از خشکی های ایران در سه کلاس عالی، بسیار خوب و خوب قرار گرفتند و مناطق استقرار یافته در کلاس یک یا کلاس خیلی ضعیف، کمتر از یک درصد خشکی های ایران را شامل می شوند. نتایج همچنین نشان داد سه استان یزد، کرمان، خراسان جنوبی، به‎ترتیب دارای بهترین پتانسیل برای احداث نیروگاه‎های فتوولتاییک هستند.